Konserwacja dziury

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

I powiedział kurator, że było dobre,

wyszukał artystę na słupa i zlecił

mu projekt, by szczęką z zachwytu jak gromem

odcisnął swe piętno w podłodze galerii.

 

I poczuł artysta nosem urzędowy cud

elokwencji, który mocz w wino przemieni,

by prosto ze ściany uraczył się nim lud,

zawstydzony, że w butach wszedł do galerii

 

i stąpa po tej samej podłodze, z dziurą

po artyście przepastną, gdy nie wypełnia

jej żaden błękit – tu stał przez chwilę, górą

był i wzniosłym słupem, z sufitem na plecach

 

odpoczywał jak Atlas, choć wymienny.

Edytowane 13 Lutego 2020 przez Jan Paweł D. (Krakelura) (wyświetl historię edycji)

[Lach Pustelnik]

Tytuł powala! No cóż, uderz w stół.... :))

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Lach Pustelnik Dzięki.