Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przypadkowo ją spotkałem

pewnie szła na nocną zmianę

przystanęła i spytała

- nie mam ognia, czy dostanę?

 

Oczywiście, już podaję

proszę wyjąć papierosa

i dostrzegłem kątem oka,

że dziewczyna stoi bosa.

 

Pomyślałem roztargnienie

włożyć buty zapomniała

gdy zwróciłem jej uwagę

to się biedna rozpłakała.

 

Ciężko było z niej wydusić

gdzie jej płaczu tkwi przyczyna

na odchodne powiedziała

niech pan lepiej nie zaczyna.

 

Gdy opowiem mą historię

serce panu pęknie z żalu

i odeszła. Ja jej szukam

nawet teraz na portalu.

Opublikowano

@Nata_Kruk

Jeśli powiem, że to prawda               

a nie owoc wyobraźni

to usłyszę zaraz głosy

nierealne, pan się zbłaźni.

 

Jeśli powiem, że to fikcja

każą mi się puknąć w czoło

nieobuta to już lepiej

było ją przedstawić gołą.

 

W tej materii woda w usta

niech osądza każdy sobie

ja na pewno nie podpowiem

ja przyjmuję wersje obie.

 

Jej profesji nie ujawnię

każdy zgadnie bez kłopotu

- przed spotkaniem dała w żyłę

lub napiła się kompotu

 

a tuż obok pod latarnią

koleżanka lub zmienniczka

stała w butach, lecz nie miała

halki, bluzki i staniczka.

 

pozdrawiam ;)

 

Opublikowano

się trafiła tylko bosa

to jest szczęście co tu gadać

co by było gdyby jeszcze

była sobie całkiem naga

 

bosa naga problem miałbyś

musisz obuć i przyodziać

a tu żona bokiem patrzy

i z plaskacza jest gotowa

 

twą facjatę ci oklepać

abyś wiedział raz na jutro

że małżeństwo wieczny etat

a do pieszczot jedno futro

:))

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz

No a gdzie jest powiedzenie

"gdyby kot pilnował jednej..."

a gdy ktoś nie śmierdzi groszem

jak ma pomóc tejże biednej

 

skoro jego pusta kiesa

nie ma, za co kupić flaszki

no to jakże ma zakupić

bosej nagiej fatałaszki

 

żona na to nie da grosza

tajemnica to jest męża

więc przed bosą nieznajomą

w co bogaty to napręża

 

lecz czy robił to ze skutkiem

milczą księgi i annały

ja dyskretnie tu wyjawię

organ nie był wcale mały

 

tu przykładem są bieguny

a wraz z nimi przeciwności

choć przy dupie nie ma grosza

lecz ma okaz (swej) męskości.

 

pozdrawiam ;))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kamil Olszówka Chwała i cześć należy im się na wieki. Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Arsis «fantastyczna wizja stworzona przez nadwrażliwą wyobraźnię» źródło SJP Zawieszenie pomiędzy nieważkością a nicością. Narracja i akcja jak w niemym filmie, przyciąga pomimo braku dźwięku i głosów.  Pozdrawiam
    • Ponura polska jesień, Przywołuje na myśl historii karty smutne, Nierzadko także wspomnienia bolesne, Czasem w gorzki szloch przyobleczone,   Jesiennych ulewnych deszczy strugi, Obmywają wielkich bohaterów kamienne nagrobki, Spływając swymi maleńkimi kropelkami, Wzdłuż liter na inskrypcjach wyżłobionych,   Drzewa tak zadumane i smutne, Z soczystych liści ogołocone, Na jesiennego szarego nieba tle, Ponurym są często obrazem…   Jesienny wiatr nuci dawne pieśni, O wielkich powstaniach utopionych we krwi, O szlachetnych zrywach niepodległościowych, Które zaborcy bez litości tłumili,   Tam gdzie echo dawnych bitew wciąż brzmi, Mgła spowija pola i mogiły, A opadające liście niczym matek łzy, Za poległych swe modlitwy szepcą w ciszy,   Gdy przed pomnikiem partyzantów płonie znicz, A wokół tyle opadłych żółtych liści, Do refleksji nad losem Ojczyzny, W jesiennej szarudze ma dusza się budzi,   Gdy zimny wiatr gwałtownie powieje, A zamigocą trwożnie zniczy płomienie, O tragicznych kartach kampanii wrześniowej, Często myślę ze smutkiem,   Szczególnie o tamtych pierwszych jej dniach, Gdy w cieniu ostrzałów i bombardowań Tylu ludziom zawalił się świat, Pielęgnowane latami marzenia grzebiąc w gruzach…   Gdy z wolna zarysowywał się świt I zawyły nagle alarmowe syreny, A tysiące niewinnych bezbronnych dzieci, Wyrywały ze snu odgłosy eksplozji,   Porzucając niedokończone swe sny, Nim zamglone rozwarły się powieki, Zmuszone do panicznej ucieczki, Wpadały w koszmar dni codziennych…   Uciekając przed okrutną wojną, Z panicznego strachu przerażone drżąc, Dziecięcą twarzyczką załzawioną, Błagały cicho o bezpieczny kąt…   Pomiędzy gruzami zburzonych kamienic Strużki zaschniętej krwi, Majaczące w oddali na polach rozległych Dogasające płonące czołgi,   Były odtąd ich codziennymi obrazami, Strasznymi i tak bardzo różnymi, Od tych przechowanych pod powiekami Z radosnego dzieciństwa chwil beztroskich…   Samemu tak stojąc zatopiony w smutku, Na spowitym jesienną mgłą cmentarzu, Od pożółkłego zdjęcia w starym modlitewniku, Nie odrywając swych oczu,   Za wszystkich ofiarnie broniących Polski, Na polach tamtych bitew pamiętnych, Ofiarowujących Ojczyźnie niezliczone swe trudy, Na tylu szlakach partyzanckich,   Za każdego młodego żołnierza, Który choć śmierci się lękał, A mężnie wytrwał w okopach, Nim niemiecka kula przecięła nić życia,   Za wszystkie bohaterskie sanitariuszki, Omdlewających ze zmęczenia lekarzy, Zasypane pod gruzami maleńkie dzieci, Matki wypłakujące swe oczy,   Wyszeptuję ciche swe modlitwy, O spokój ich wszystkich duszy, By zimny wiatr jesienny, Zaniósł je bezzwłocznie przed Tron Boży,   By każdego z ofiarnie poległych, W obronie swej ukochanej Ojczyzny, Bóg miłosierny w Niebiosach nagrodził, Obdarowując każdego z nich życiem wiecznym…   A ja wciąż zadumany, Powracając z wolna do codzienności, Oddalę się cicho przez nikogo niezauważony, Szepcząc ciągle słowa mych modlitw…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @andrew Czy rzeczywiście świat współczesny tak nas odczłowieczył? Czy liczy się tylko pogoń za wciąż rosnącą presja społeczną w każdej dziedzinie? A gdzie przestrzeń, by być sobą?
    • @Tectosmith całkiem. jakbym czytał któreś z opowiadań Konrada Fiałkowskiego z tomu "Kosmodrom".
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...