Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mięso idzie w dół

Jan Paweł D. (Krakelura)
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jan Paweł D. (Krakelura)

Jan Paweł D. (Krakelura)

Opublikowano
Opublikowano
W chwili gdy pamiętliwe syreny zaniosły się jękiem,
życie toczyło znój symultanicznie, fizjologiczny
rachunek ktoś płacił na muszli, ktoś inny nad kotletem
znęcał się bez litości, wstępowały w polifoniczny
 
chór rzeźnie, i zwartymi szeregami szły pułki mięsne
do bram, gdzie odźwiernie nawoływano: spokojnie, wszyscy
będą rozliczeni! a ceny mięsa zeszły przystępnie
z sufitu, i lawinowo zarumieniły doliny
 
wózków sklepowych a śmigłych, niespożyte były piersi
Matki Boskiej Nieustającej Promocji, gdy na krzyżach
i pomnikach osiadał popielaty spokój gołębi,
pies zadarł łapę na trawie, ku chwale kości ogryzał.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiesław J.K.
      Maliny

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Stary_Kredens Tych lat nie odda nikt, pozostała pamięć i wspomnienia. Optymistycznie myśląc, dobrze byłoby mieć szansę powrócić chociaż na pewien czas do tych momentów w naszym życiu, które były dla nas najmilsze, najlepsze. Pozdrawiam również serdecznie. @Wiesław J.K.
    • Robert Witold Gorzkowski
      one

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz wieloznacznie ale bez pomyłki one to kwiaty myśli wspomnienia kobiety one?!
    • Wiesław J.K.
      Natchnienia  brak a wena milczy

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Tymczasem Pamiętam czasy, gdy nie było internetu. Książki, czasopisma, gazety dalej istnieją, lecz komputeryzacja opanowała cały świat. W ubiegłym stuleciu publikowanie swoich wierszy dla szerszej publiczności nie było czymś łatwym. Swoje pisanie trzeba było wysyłać przez pocztę i czekać cierpliwie na jakąkolwiek odpowiedź.  Wiersze były ocenianie przez, wierzę, że fachowców w dziedzinie literatury i wybrane przez nich wiersze zamieszczane były w różnych periodykach.  Wyróżnieni autorzy otrzymywali nawet nagrody w postaci małej kwoty pieniężnej. Inne czasy, inne zasady. Ogólnoświatowy dostęp do internetu zmienił wszystko i przyspieszył komunikację międzyludzka w dotąd niespotykanych możliwościach.  Oczywiste jest to, że opublikowanie swojej książki lub tomiku wierszy w wersji papierowej dalej pozostaje dużym wyróżnieniem dla pracy danego autora.   Myślę, że brak weny, natchnienia to normalny stan rzeczy po prostu na wszystko jest czas i jak to się po polsku mówi co za dużo to nie zdrowo. Wiem, że żyjemy w świecie, który pędzi do przodu na przysłowiowe złamanie karku lecz każda twórczość spełni swoje zadanie, gdy będzie przemyślana i miała czas na dojrzewanie. Pozdrawiam serdecznie.  
    • Szejker
      Tęsknota?

      Przez Szejker · Opublikowano

      Tęsknie za miejscami - za ciepłymi i zimnymi sferami, Tęsknie za momentami - za tymi lepszymi i gorszymi, Tęsknie za uczuciami - mocniejszymi i słabszymi, Za tą chwilą pewnie też będę tęsknić, Tęsknie za wszystkim, Ale czy to że Tęsknie za wszystkim nie znaczy że za niczym nie Tęsknie?
    • Poezja to życie
      Lodowate ręce

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Prawda boli  Tak jak dotyk    Lodowatych rąk    A słodkie słowa  O miłości    I namiętności    Odbijają się  Echem pośród  Czterech ścian    Trafiają w próżnię    A po drugiej stronie  Jest tylko nicość    Żegnam okrutny świat!  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...