Igraszki losu

[Henryk_Jakowiec]

Zachęcony do pisania

piszę, choć mi wena wzbrania

bowiem ona podszeptuje,

że za bardzo ryzykuje

 

pisząc szczerze i od serca,

że tak czyni sprzeniewierca

a ten ktoś sobie nie życzy

kierowanej doń słodyczy

 

w czułych słówkach, miłych zwrotach

wydrapanych gdzieś na płotach

(wirtualnych oczywiście)

z myślą, że na czarnej liście

 

piszącego wnet umieści

no i nie wiem czy się pieści

ze mną (wena) czy też droczy

i jak spojrzę ja jej w oczy

 

kiedy moje przypuszczenia

czas w realia pozamienia

załka dusza nieszczęśliwa

że z niej los się naigrywa.

 

[kot szarobury]

a tu znowu marudzenie
o niedoszłej jakoś wenie
stanie ze spuszczonym nosem
roztkliwianie się nad losem

[Henryk_Jakowiec]

@kot szarobury

Ja spotkałem bogatego

który widząc bezdomnego

na jałmużnę skąpił grosza

a codziennie (on) do kosza

 

wrzuca bułki, chleb, wędliny

gdyż kupuje na tuziny

bo mu grosza nie brakuje

a ten biedny niech głoduje.

 

Miłość też nie po różanej

idzie drodze obsypanej

pięknym kwiatem owej róży

czasem błądzi gdzieś w podróży

 

po omacku bez wytchnienia

szuka swego przeznaczenia

nawet ze spuszczonym nosem

bierze się za bary z losem.