Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

spontanicznie o...


Rekomendowane odpowiedzi

Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

poezja jest zawsze młoda

nie starzeje się

nie ona sama

tylko język

 

poezja jest jak instant zupka

większość wyparowuje

została esencja

smaku

 

poezja

łaknie

hołubi 

gardzi 

krzyczy

karmi 

przenika 

upaja

unosi 

przytłacza

wielbi 

prowokuje 

...

czasem 

przeklina 

karci

poniewiera

męczy

torturuje 

zabija 

...

 

 

 

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

@iwonaroma @eM_Ka @Jan Paweł D. (Krakelura) @Paweł Artomiuk taki już mój piśmienny los albo wyliczanka albo przegadanka ;)

Dzięki za komentarz All.

@eM_Ka wybrałem na szybko 17 przymiotów poezji nie tylko to moja ulubiona liczba pierwsza bo i "1" i "7" ale ich suma daje "8" którą to wystarczy rozciągnąć trochę jak żelkę i kopnąć by się przewróciła na bok by uzyskać  

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
  • Gość zablokował(a) ten utwór
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @APM Ładny, prosty, rytmiczny wiersz. Zadaje ważne pytania i odpowiedź na pytanie zawarte w tytule brzmi "tak". Pozdrawiam serdecznie.
    • @Simon Tracy Lata 90-te... Gdy świat był jak nierozpakowane pudełko czekoladek ;)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miło żen uroczy - dziękuje -                                                               Pzdr. Witaj - staram się tak pisać by nie było pod górkę - czyli prostym słowem -             i jak widzę udaje mi się z czego się cieszę   - dziękuje za kolejne czytanie -                                                                                                                 Pzdr. Witaj - cieszę się - dzięki                                                        Pzdr. @Natuskaa - @Rafael Marius - @Berenika97 - @Wochen @huzarc - @violetta - serdecznie wam dziękuje -
    • Anna w dzieciństwie wróżyła z traw chwytała w dwa palce nasadę plewa ciągnęła sprawdzając dziewczynka czy chłopiec czasami wielichna rozchylała pochwę pozwalając języczkom liściowym łaskotać szorstka strukturę w trzonie gromadziła wodę wszystkie chwile które bały się być rozumiała z tymotka odrywała cieniutkie witki wkładała do ust te najbardziej soczyste z jeszcze białą końcówką słodkawy posmak dojrzewających pędów pozostał najdłużej duże krępy porastające nieużytki to tam odnalazła spokój najbardziej kochała krwawnik na wysokości drewnianej stajni porastał omszałe platy mdła woń pomieszana z gorzkim smakiem i ten delikatny szelest tysiąclist mówiła spójrz jak skiby łapczywie pochłaniają wodę nim kropla dosięgnie gleby trawy upomną się o nią jak to słońce podarte i rozrzucone na brzegu sadzawki u Milskich
    • gdy poczuje że już że tylko dwa kroki zapłacze a potem życiu podziękuje   za drogi kręte -  świerszcza tęcze za ból który wiele nauczył   drzwi niepewnego zamknięte - rodzinny dom - chwile łez szczerych i uśmiechów   gdy poczuje że już nie ucieknę  - dalej będę sobą - się  nie zlęknę
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...