Tak będzie lepiej

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Odkąd zaślepiono wszystkie otwory w ścianach,

gniazda jeżyków nie nawiedzają ich latem

w ciepłe wieczory, na ostatnim piętrze, w blaskach

ostatnich promieni słońca liżących ścianę,

 

lubiłem patrzeć jak uwijają się pary

skrzydlatych rodziców przy głodnej chmarze gardeł,

bezdennych studniach na robaki i owady –

- w tę i z powrotem, lotnicze dostawy stałe.

 

Odkąd wycięto pomniejsze krzewy i drzewa,

słowiki przeniosły się dalej, teraz moc ich

piętrowa, jak sygnały z gwiazd, już nie odbrzmiewa

od nagrzanych ścian w ciepłej otulinie nocy.

 

Wychodzę na balkon i widzę martwe ściany

jak stary telewizor, w którym prószy śniegiem,

tandetnie malowane w pastelowe barwy.

Paląc papierosa, patrzę na dwa gołębie

 

przytulone do siebie na gałęzi drzewa,

które ktoś przyciął o głowę, żeby mieć szerszy

widok na przeciwległą ścianę i mniej cienia

w mieszkaniu – szarej trumnie, którą chciał rozświetlić.

[Paweł Artomiuk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Super. 

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@light_2019 Dzięki.

[Gość]

Przecudnej urody to wiersz!!!! 

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Gosława Dziękuję bardzo :)

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Kot Dziękuję. Pozdrawiam.