Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Moje prośby wyciągnięte
za wcześnie zawstydzają
nagością światło dzienne
dla przymrużonych powiek
pani nieistotnej struny.

 

Jej głos zatrzymał czas
i zdołał poruszyć koła zębate
jej świat, już nie nasz
dźwiękiem zbudowała mury.

 

Ja natury czasem słucham
ciszy, proszę ducha w mym pokoju
a za oknem ona rozśpiewana
kroczy do martwego domu.

Edytowane przez Nieznajomy Niewidzialny (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...