disconnect

[upsK]

I.


nie nauczyliśmy się kochać ludzi
bo za wolno odchodzą dziadek w parku
ławka i dym

pusto jak w ptasiej kości: były dzieci
teraz są huśtawki – puste piaskownice – puste
ekrany o dziwo - pełne odbiorców
napięcia:

śmierć na dvd w photoshopie zrobię niebo
lepszego nie zobaczysz

nigdzie więcej


II.


ziemniaki ledwo przechodzą przez gardło 

dziadek w parku z przyzwyczajenia
ławka i kieliszek

pusto jak w domu: dorośli w toku
nadgodzin myślami między rakiem płuc
a wypaleniem - kolejnego papierosa
dla żartu:

dziś cię rozmażę dostaniesz biodro
z katalogu ryb

syrena w ruchu elektronów 


III.


im bardziej był tym bardziej go 
teraz nie ma dziadek w piachu – ławka
odosobniona

pusto w parku - choć staruszkowie są
ale o nich przecież się nie mówi
po prostu - odchodzą
bez słowa:

cmentarz wypełniony jak pks 
do lichenia

w google map 

 

 

 

[upsK]

@Maciej Stepniak ten wiersz ma ponad 10 lat - ale pokaż ;) 

[upsK]

@Maciej Stepniak Ciekawa zmiana, ja jednak bardziej jestem przy swojej wersji - nie wiem tylko czy z sentymentu, czy po prostu moja wersja mi lepiej leży. Jednakże dziękuję za zainteresowanie - jeszcze kilka lat temu było więcej miejsc, gdzie można było się dzielić tekstami. Teraz szukam takiego miejsca :) 

[upsK]

@Maciej Stepniak 

to jest pierwszy wiersz po kilkuletniej (7-8 lat) przerwie - ale coś czuję, że może zacznę coś pisać. Dziękuję za polecenie poemax! :) 

[Luule]

Masz fajne metafory i taki styl co brzmi jak niby od niechcenia, niby luźno rzucane obrazy, ale ma to swój sens i urok. Ujęły mnie na starcie te puste ptasie kości;) pozdrawiam