Poćzatek konca

[Kornelia Brym]

Stawil pytanie,

czy ta noc wydaje sie byc ta ostatnia.

Zegar odliczal do polnocy minuty

nim ciemnosc nie wygrala swej pierwszej nuty.

Tam i slowo,,kocham"mialo znaczenie,

milosc byla wiecznym potepieniem

a ja kochana,ubostwiana,ta sama,

Panu Ciemnosci bez reszty oddana.

 

Czy te oczy mogly klamac,

czy usta twe mnie pomawiac?

Kocham cie.

Rozstanie rozumialo,

tak byc musialo.

Oszukac przeznaczenie,koic cierpienie,

bolem zadlawiac i kolem zycia zataczac.

Wznosic i w dol leciec,

unosic skrzydla rece

by moc chciec czegos wiecej,

czym predzej.

Nie marzyc a snic,

na zawsze z toba byc,

ozyw bliskosci wspomnienie.

Jadem skorpiona wyryj w sercu

zycie po zyciu,

nie targaj we wszystkie strony,

umieraj powoli.

 

Zasade wpoil,swa pycha nakarmil.

Swiatelkiem w tunelu skusil,

uczucie do piekna zdusil.

Spiesz sie mnie kochac,

tak szybko odeszlam.

Ja cie kocham

a ty umierasz.

Ciag dalszy nastapi,zapraszam

[TheDiary44]

Sama poezja jest super, ale droga Kornelio - zadbaj proszę też o polskie litery jak "ć" , "ę" itd. Ich brak mocno przeszkadza w czytaniu

slowo,,kocham"mialo  - tutaj znowu brakuje spacji :P
pozdrawiam