fragment ;)

[23.]

[...]

Kolka mnie łapie, gdy mówię. Tyle dla mnie znaczysz.

Aż w końcu milczę. Tyle mnie słuchasz.

 

Nudziło mi się z bezsenności. W łóżku jakieś oddechy z przepony i kroki po ścianie.

Przed snem piję kawę i zaraz jesteś, żywa.

Bo tyle zwierzyny na tym placu, że ciężko nie zobaczyć ciebie.

Nie mogę uwierzyć, że ty tam z nimi i tańce, gry, rozmowy.

Wtedy często budzę się. Jesteś ze mną i poisz mnie jeszcze jednym łykiem.

A później budzę się znowu…

 

Bezkres… U progu oka. Powiew rzęs  i tafle chłodnego wiatru.

Przecinasz spojrzeniem i widzę! Ja i ty.

Na stopniach, zupełnie sam. Patrzymy wspólnie.

My razem widzimy, gdzie to zmierza. A ty, pusta!

Nie pomożesz mi zamknąć powiek.

 

Boję się wpaść  i nie wyjść z tego cało. Gdyby urwało mi język?

Albo gorzej, pół języka? Ko..Cię! , kocię?

 

-Ulewny tydzień!- to hasło niesie się po uliczkach miast.

- A bo serce też płacze. Nie tylko ryj…

- Tyle kałuży, aż wdepnąć można!

- A bo nie ma kto sprzątać. Taka to znieczulica.

- Kotek? Kotek biegnie, cały mokry!

- A bo ile razy ja tak nie biegłem? A tu dobrze, bo sucho. [...]

 

 

[Annie]

Ciekawie, aczkolwiek trochę chaotycznie.

[23.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I tutaj właśnie jest myk, pani Anno ;) Przelałem całkowicie swoje myśli, to co miałem w głowie, jest tutaj. Fragment jest bardziej dla zobaczenia, jak ludzie oceniają ten chaos w moim wydaniu. Także za ciekawie i chaotycznie bardzo dziękuję ;)