XXXIV Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Jana Jakubika o nagrodę Burmistrza Świecia
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 4 581
Wzywam ducha;
wzywam umysł;
łączę z ciałem…
Słyszę serce.
Pokonuję małą śmierć.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Wiechu J. K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Simon TracyCthulhu kojarzy mi się z Enki.Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez KOBIETA · Opublikowano
@Migrena ;))) ja również już w łóżku…osobistym;) Trochę to bolesne…zaczytujesz się w poezji innych kobiet;))) jestem załamana ;))) Rozumiem, że miewasz obniżone ciśnienie krwi;))) ale aż taki spadek motywacji ? hmmm …może to depresja? Ewentualnie niedoczynność tarczycy;)))) Dobranoc :))) -
Przez Migrena · Opublikowano
@KOBIETA o kurde:)))))))) brzmi nadzwyczajnie......tylko, że ja już w łóżku!!!!!! z tomikiem poezji wspaniałej dziewczyny :))))))) Dominiko - wybacz :)))))) Twój zapach :))))) miałem przyjemność go kiedyś poznać. to zapach niebios:))))))) tak musi pachnieć w raju:)))))) w raju dla wybrańców. a ja goły, w tych trampkach... -
Przez Dekaos Dondi · Opublikowano
co tam słychać w sercu dżungli jakieś wycia tupot tany to tubylcy swym pilotem powłączali z duchem czasu elektryczne swe tam tamy król grzywiasty tego lasu siedzi srogi w ciemnym kącie ryczy mruczy kto go słyszy na dodatek jest mu zimno nie dochodzi tutaj słońce nagle zerkam oj loteria losów z liści niech ja skonam biorę udział i już trzymam z nosorożca rogu coś tam łykam w huci jestem szponach wokół tańce i swawole co za śliczna córkę wodza tak cichaczem do szałasu żeśmy poszli na wyściółkę by wygranej nie zmarnować my na skórkach od bananów wszystko śliczne takie gładkie wtem znienacka straszne ludy co to wodza też przynieśli mnie wywlekli jak małpiatkę zdjęli skórę i zaczęli brzuch patroszyć członki ścinać smutna dusza przez eksmisję nie ma biedna gdzie powrócić choć to wcale nie jej wina i tak z boku z łezką łypie wzdycha jeno rzewnie patrzy jak tubylec całkiem świeżym udem moim podsmażonym brzuszek swój spocony raczy skórę łapią choć z włosami naciągają niczym dętkę na ten pieniek wydrążony po posiłku moc jest z nimi znów wesoło bębnią ręcznie -
Przez Wiechu J. K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Świat zwierząt to instynktowne przetrwanie, a człowiek jako dominant na ziemi, ten myślący, używa różnych środków często takich, które zaspokajają jego próżność.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi