Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

uroki jabola - tutaj teksty o "nie wylewających za kołnierz"


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Proponuję taką oto zabawę - w kolejnych komentarzach zamieszczamy teksty jedynie o "nie stroniących od ..", czyli w pełnej krasie "uroki jabola" . Teksty te mają być jak najbardziej "limerykopodobne", a nie jedynie tworzone w oparciu o metrum.

 

~

Panna Jadzia - dziś mieszka w Szczecinie

- chcąc odmłodnieć, moczyła się .. w winie.

Wino z gatunku "jabola"

- bo biedna była jej dola.

"Spjaniała" i zaczęła .. linieć.

~~~

P.S - linieć: tu łysieć - no, ale tak pasowało do rymu ..

.

Edytowane przez bronmus45
dodano P.S, oraz propozycja zabawy (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

~~

Hanys to chłop śląski (a nie ze Szczecina)

kiedyś fest zawinił, co dzisiaj wspomina:

ja .. bom działał a nie gadał,

więc sprałem po gębie dziada.

Bo to była moja, nie jego dziewczyna ...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

~~

Hanys porzucił Śląsk i mieszka w Szczecinie

- swoją szczeciną czyści sadze w kominie.

Bo taki ma zarost własnie, 

że żadna przy nim nie zaśnie.

Etat kominiarza przyznano chłopinie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

-  nie pasuje mi do "klasyka" - brak miejscowości na końcu pierwszego wersu, a i brak rymu pomiędzy 3 i 4 wersem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Niekoniecznie miejscowość, może być nazwa regionu, czy też geograficzna, lecz na końcu wersu - utrudnia to bowiem dostosowanie przez autora rymu.

Opublikowano (edytowane)

~~

Felek zgubił drogę w trzcinie pod Szczecinem
- był "nieco" pijany, miał niepewną minę.
Jak zobaczył kaczki,
to aż dostał sraczki.
Pomylił je bowiem wprost z dinozaurynem.

~~

P.S - w limerykach dopuszczalne jest stosowanie "udziwnionych" przez autora wyrazów, które potrzebne są do utworzenia rymu, lecz muszą być zrozumiałe w swoim znaczeniu.

.

Edytowane przez bronmus45
dodano P.S (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

~

Właściciel knajpki tuż pod Szczecinem

miał zawsze kaca. Poprawiał "klinem"

- a miał dostęp do wielu.

Nie żałował też "chmielu".

Spadał z krzesła, gdy już kończył winem ..

~~~

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

pierwszy wers - 11 sylab (2 i 5 po 10)

rymy winku / liku - jakoś nie za bardzo

w skali pięciostopniowej =3 (trzy na szynach)

Opublikowano

~

Motorowodniak z miasta Szczecinka

kochał szybkości. Jego "maszynka"

znana była w powiecie.

On sam, po .. "głębszej secie"

walnął w pomost. Frunął jak ptaszynka.

~~~

Opublikowano

~

Sprytnemu Felusiowi z miasteczka Kcynia
wyrosła w ogrodzie bardzo duża dynia.
Wino więc sobie z niej zrobił
- sfermentował, przysposobił.
Wypił sporo tego. Niedługo wyliniał.
~~~

P.S - wylinieć tutaj wyłysieć
 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

~

Jędrek zamieszkać zechciał w Szczecinku

- wykupił chatę tuż obok rynku,

dużą - pokoje cztery.

Kuchnia - a w niej "bajery"

- z bimbrownią skrytą sprytnie w kominku ..

~~~

Opublikowano

~

Tuż, obok kiosku z piwem w Warszawie, 

"zmęczony" gość chciał pospać na trawie. 

Rozłożył się wygodnie; 

nawet zdjął z siebie spodnie. 

Szybko uciekł. Na nim mrówek mrowie ..

~~~

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To był jedynie powód umotywowany ucieczki. Samo już układanie się do snu - bez spodni pod kioskiem (i to w Warszawie) - jest swojego rodzaju absurdem.

P.S - słuchaj no, użytkowniczko - przypominam ci, że to ty sama stwierdziłaś, że nie chcesz ze mną już więcej dyskutować, więc zabieraj się stąd, bo jesteś tutaj - jak i pod wszystkimi moimi publikacjami - po prostu nachalnym intruzem.

Opublikowano

~

Felek, wszystkim znany zakapior z Krakowa

raz wypił za dużo. Wysiadła mu głowa.

Zaczepił chłopaków grupę

- więc ci skopali mu dupę.

Ni siedzieć, ni leżeć. Mocno odchorował

~~~

Opublikowano

~

Przez Białe Błota (obok Bydgoszczy)

szedł pan poeta i wenę ostrzył.

Był jednak "letko" na bani

gdy wpadł w objęcia "tej" Frani

- zapisze sobie numerków ze trzy ..

~~~

Opublikowano

~

Felek miał swoje wesele w Babiętach,

lecz schlał się okrutnie i nie pamiętał,

że musi słuchać nowego taty

- coś mu odburknął i dostał baty.

Teraz odwiedza go już tylko w święta ..

~~~

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Już tytuł zwiastuje smakowitą zawartość.   Wydaje mi się, że jądrem tego wiersza są zioła (lubczyk, pietruszka, seler), jako łącznik między rzeczywistością liryczną i kulinarną, między tym, co materialne i duchowe. Oznaczają one zmysłowość (zapach, kolor), która poprzez funkcję sensoryczną otwiera się na świat symboli. W końcu to z doznań zmysłowych nasz mózg rekonstruuje obraz świata.
    • To mi przypomniało dowcip. W pewnej wiosce wydarzyła się powódź i woda zaczęła zalewać domostwa. Jeden człowiek wlazł na dach swojego domu i zaczął modlić się do Boga, błagając o ocalenie. Po jakimś czasie do zalanego domu przypłynęła łódź, a kierujący nią człowiek zawołał: - Hej ty, tam na dachu, zejdź, to cię uratuję. Gość z dachu odkrzyknął. - Nie trzeba, mnie uratuje Pan Bóg. I dalej zaczął się modlić. Po kwadransie przypłynęła druga łódź i sytuacja powtórzyła się. Po półgodzinie przypłynęła trzecia łódź, lecz facet na dachu wciąż odpowiadał, że nie potrzebuje pomocy, bo Bóg na pewno go wysłucha i ocali mu życie. W końcu woda powodziowa podniosła się jeszcze wyżej, i człowiek z dachu utonął. Po śmierci, gdy już trafił na Sąd Ostateczny, zaczął się awanturować z Panem Bogiem: - Dlaczego mnie, Boże, nie uratowałeś przed powodzią, gdy się tak do Ciebie modliłem, tak Ci ufałem!? A na to Pan Bóg: - Jak to!? Toż wysłałem do ciebie trzy łodzie, a ty z żadnej z nich nie skorzystałeś!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Wiatr wieje, dokąd chce. - cytat z Biblii. Jeden z kluczy do wiersza.   Pierwsza cząstka utworu może odnosić się do Ukrzyżowania, a jeśli ze św. Janem Ewangelistą powrócimy do początku Wszystkiego i do sprawczej mocy Słowa, to uwięzione  (w ciele umierającego Zbawiciela) słowo jest dopełnieniem tego cyklu, końcem, ale i początkiem. Jednocześnie wiatr (duch, boskość, omnipotencja) staje się wektorem nadziei na życie, trwanie, stabilność świata. Wyobraziłem sobie Słowo jako znak, który należy do materialnej części rzeczywistości, i jego sens, niesiony wszechmocnym powiewem (rzeczywistość duchowa); na tym klasycznym semantycznym dualizmie można oprzeć interpretację nie tylko wiersza, ale całej koncepcji Genesis, a także zwycięstwa życia nad śmiercią.  
    • Świetnie napisany. Uśmieszek w tekście - sympatyczny signum temporum. Puenta wieloznaczna, ułożona wielowymiarowo (a to niełatwa sztuka, biorąc pod uwagę, że chodzi raptem o trzy słowa), może być nawet zinterpretowana w duchu chrześcijańskim (jestem tego prawie pewien). Pustka lub chaos moralny to diagnoza oczywista w aktualnej rzeczywistości. Kiedy widzę popisy antyreligijnych szyderców, to zawsze przypomina mi się wiersz Szymborskiej Ostrzeżenie:   Nie bierzcie w kosmos kpiarzy, dobrze radzę. (...)   To tak a'propos twojego do góry nogami.      
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Nie miało być czasem bez tego drugiego to?   Pozdrowienia od Telimeny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...