Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czarna Róża


Rekomendowane odpowiedzi

Płatek za płatkiem, godzina za godziną.

Jak czas płynący , jak jacht nieustannie żeglujący.

 Niczym łzy kapiące z policzków, jak róża stojąca samotnie na stole.

 Gdy róża zwiędnie, czar pryśnie.

I wszystko wróci do normalności,

a rzeczywistość stanie się szara jak serce.

Słońce wychodzące zza chmur.

Przypomnienie sobie ze jednak mamy po co żyć,

 żeby przeżyć miliony wschodów słońca.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...