Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Taka noc, każda jak inna.

Aleksandra Katarzyna Mendyk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Aleksandra Katarzyna Mendyk

Aleksandra Katarzyna Mendyk

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

pada grad
otwarte okno mam 
z zimna przechodzi mnie dreszcz
to nie rusza mnie
to psychika meczy mnie
cięgle w głowie myśli związane z jedna osoba
bardzo ale to bardzo wyjątkową
która odmieniła moje życie 
sprawiła ze jestem lepszym człowiekiem 
czy to nie cudowna osoba ?
która ulepsza dusze innych.
przecież to anioł na ziemi..
tylko dlaczego dalej nie chce towarzyszyć  mi 
ten anioł a raczej anielica 
serce mi otworzyła 
na lepsze zmieniła 
ale jej już nie ma
odeszła 
ale lepsza ja została choć wątpliwości miałam 
i mam nadal 
czy taka ja to ja ?
czy tylko ona ja stworzyła 
gubię się 
bardzo 
przy niej żyć było warto 
a teraz 
teraz obiecałam 
i jestem 
ale 
czy naprawdę ?
przy tobie czułam szczęście  czułam prawdę
a teraz milknę
znów 
naprawdę
 

Edytowane przez Aleksandra Katarzyna Mendyk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Glhxylh_Mxoldq_N 3
      Kodeks niezrozumiałych kroków naprzód

      Przez Glhxylh_Mxoldq_N 3 · Opublikowano

      Ostatnio, na pytanie „skąd we mnie tyle energii?”, odpowiedziałem, że biorę ją ze świata ludzko-fikcyjno-energetycznego. Od tamtej pory go szukam, lecz znajduję go raczej w kawie o zbyt późnych porach. Tekst, który napisałem, też może być dla niektórych fikcją, lecz dla mnie to trochę tego świata ludzkiego, pomieszanego z przerwą na wyczyszczenie mojego błędu związanego z czajnikiem, co tę kawę miał zrobić, lecz nalałem za dużo wody.   I te perony, co już nie są fikcją, chyba to jednak rozkazy ambicji, bo co mi z tego, że jestem w Gdańsku, tylko dlatego, że nie jestem wyższy. O, jednak rosnę — wszyscy są w szoku, imię nazwisko — urósł choć trochę. Trzy centymetry bez żadnych prochów, co zrobić dalej, otwarty notes.
    • Berenika97
      mężowi

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @wierszykiDziękuję za opinię, masz poczucie humoru. Mam nadzieję, że moja inteligencja (chyba trochę jej mam) nie jest sztuczna i nie piszę o naszej/waszej przyszłości. Szczerze mówiąc, to wcale nie myślałam o piosence Kory - oczywiście ta fraza była w głowie i pewnie ją nieświadomie użyłam.  Wiersz jest dedykowany i osobisty.  @RomaBardzo dziękuję! Napisałam go na rocznicę naszego ślubu. :)
    • Roma
      mężowi

      Przez Roma · Opublikowano

      @Berenika97 przepiękne wyznanie, szczere, pełne wdzięczności, pokazujące jak wiele On dla Ciebie znaczy. Nie chcę go komentować, chcę tylko napisać, że warto mieć osobę, dla której można takie wiersze pisać. I warto mieć osobę, która tak nas widzi. Widać, że macie go dużo, ale życzę jeszcze więcej: szczęścia :)
    • Roma
      zęby pod niebienie

      Przez Roma · Opublikowano

      @Berenika97 dzięki za to jak podchodzisz do tej mojej "poezji", to naprawdę dużo dla mnie znaczy :) @Jacek_Suchowicz Jacku, Twoje wierszowane komentarze, to coś czego potrzebuję. Dziękuję :)
    • Berenika97
      xxx

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_WysockaTak ładnie napisałaś, że mnie przekonałaś. :) @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję, pięknie piszesz!  @Alicja_WysockaChyba tytułu się nie edytuje, nie ma przy nim edytowania, tylko  zamknij/usuń. Muszę zostawic, aby nie narozrabiać. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...