Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie bezsilny

Gość

Przez Gość
w Fraszki i miniatury poetyckie

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

On cały czas kocha, Justyno - rękoma, słowami, a jeśli nimi nie dosięga -  to co najmniej sercem. To jest miniaturka, dlatego nie tłumaczy i nie rozwija wszystkiego, ale to może zrobić czytelnik sam w sobie :)

.

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Właśnie tytuł mówi o sile, Justyno. :) Ten, o którym piszę, jest nie-bezsilny, bo zawsze może kochać, a więc ma zawsze siłę miłości w sobie. Wiesz, im krótszy wiersz, tym bardziej się trzeba w każde słowo wczytać, tym też wolniej i cierpliwiej trzeba czytać, lub nawet kilka razy - żeby się cały otworzył. Każde słowo, kolejność słów, a nawet odstępy między nimi dużo mówią. Ja pisząc miniaturki to właśnie odkrywam. Kto ich sam nie pisze, może ma trudności w odczytywaniu takich krótkich form.

 

Ale za to komentarze i odpowiedzi na nie piszę obszerne! :))

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

U mnie bywa i tak, ale częściej jest to nie myśl, a raczej jakieś nagłe głębsze rozpoznanie, dla którego szukam potem słów i sformułowań - im trudniejsze i głębsze to rozpoznanie - tym prostszych.

 

Dziękuję Ci za uwagę i podzielenie się wrażeniami.:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leona
      Cezary

      Przez Leona · Opublikowano

      Pańcia nic nie rozumie, ja muszę na dworek. Proszę, wciąż błagam, nad uchem jej skomle. Gdy chwila mnie zwiedzie, nadzieja ogromna. Gdy widzę, że w stronę mą wreszcie spogląda.   Chcę siusiu Pańciu, ale sam się boje . Chcę żebyś smycz wzięła, kupkę szybciutko zrobię. Chcę teren oznaczyć, by obcy wiedzieli. Że tutaj Cezary, Panem na dzielni.   Wszędzie sieję postrach, każdy ucieka pędem. Ostatnio ciocie Pańci, pogoniłem z uśmieszkiem. Zęby jej pokazałem, głośno z grozą szczekałem. Broniąc naszej posesji, litości nie miałem.    Raz obcy dziwny człowiek, z nienadzka podjechał . Usiadłem na schodek, nie wiedział co go czeka. Nagle się pokazał, w rękach niósł stary worek. Gdy tylko mnie zobaczył, ze strachu popuścił w spodnie .   Jestem dobry piesio, Pańcia powtarza ciągle. Kocham moją Pańcię, zawsze stanę w obronie .
    • OloBolo
      (...)

      Przez OloBolo · Opublikowano

      @violetta o to znaczy .... @OloBolo @violetta   Podobno Was jest wszędzie więcej niŻ Nas  ..... NIESTETY :(
    • violetta
      (...)

      Przez violetta · Opublikowano

      Jest dużo babeczek :)
    • OloBolo
      (...)

      Przez OloBolo · Opublikowano

      w taki dzień się nie umiera  tyle jeszcze jest przed nami  zobacz słońce pięknie świeci żegna lato promieniami     mnóstwo przecież marzeń miałeś  gdzieś wyjechać coś zobaczyć  do swej żonki się przytulić  i raz jeszcze cnotę stracić   a tu dupa-dupa blada  ktoś cię woła tam gdzieś z góry  dawaj Bogdan - dawaj do nas pojedziemy na Mazury    będziesz ryby sobie łowił  przecież lubisz tak się byczyć  ryb jest u nas pod dostatkiem  trzeba tylko sieć zarzucić      20.09.25.
    • marekg
      spacer z sobotą za rękę

      Przez marekg · Opublikowano

      kiedy pada deszcz lubię iść ogarnia mnie Warszawa ulice ułożone pod wiatr czarne parasole wychodzą z żabki kiedy szlocha deszcz depczę kałuże na Poniatowskim zgniłe liście lepią się do butów po drugiej stronie Wisły kiedy na ścieżce półmroku pulsuje zielone poeci bazgrzą w podcieniach mokre wiersze przechodzą ulicą

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...