Sprostowanie

[Gość]

.

To nie ja piszę, to słowa

piszą mnie

a potem

przeglądam się

w wierszu jak w lustrze, nowa

ja.

.

[jan_komułzykant]

"... bo nie ludzie słowa, ale ludzi słowa niosą"

;)

Pozdrawiam.

[Gość]

Też :) Dziękuję za czytanie i reakcję. Pozdrawiam :)

[Luule]

Ogólnie fajna ta metafora i dość mi bliska, ale tak zaczęłam analizować, Duszko, i mam dylemat. (Ha! jak napisałam 'Duszko', to mi się przypomniało, że tak dawno temu mężowie do żon mówili :D). Metafora - 'słowa piszą mnie' - a potem lustro i 'nowa ja'. Czyli stwarzają na nowo - kogoś innego? Tak jakby wiersze były alter ego? Czy to chcesz powiedzieć?:) 

 

Ja mam taką teorię, że poezja jest często drugą twarzą piszących. Na codzień może i z nas wychodzi drań, a wieczorami opiewamy zachody słońca i przemieniamy we wrażliwych romantyków:D Ale Ty wydajesz się być taka w całokształcie- więc czy na pewno ' nowa ja'?

Osobiście mam w tą stronę, że mój wiersz czy tekst, w którym w jakiś sposób zaświadczyłam o sobie, tak jakbym 'dała słowo', przypomina mi niejako o swoich wypowiedzianych głośno zasadach - głupio by było więc je złamać. Taki rodzaj bata, ale pozytywnego:) Bo czasem w wierszach wychodzi z nas lepszy człowiek, taki, jakim byśmy chcieli być, i to trochę zobowiązuje, do bycia takimi, jak o sobie napisaliśmy, podciąga nas w górę - i to jest piękne.  pozdrawiam:)

Edytowane 21 Sierpnia 2018 przez Luule (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Dziękuję za tą obszerną analizę! Cieszy mnie, że moja miniaturka Cię do nie pobudziła :)

 

Odpowiadając na twoje pytanie powiem, że wiersze nie tworzą, ale pokonują moje ego i wydobywają ze mnie, z mojej głębi ukryte tam "czyste ja", czyli moja prawdziwą, pierwotną naturę. Dzięki nim wracam do niej krok po kroku - wiersz po wierszu. Wydaje mi się, że to pokrywa się z tym, jak ty odbierasz wpływ własnej poezji na Ciebie: pisząc ujawniasz twoje "czyste ja", a potem pilnujesz, żeby twoje ego go znowu nie wyparło czy zdominowało. Tak to zrozumiałam. Podoba mi się przy tym twoje określenie, że wiersze Cię do tego "zobowiązują", czuję, że jest bardzo trafne i dlatego je sobie dla "własnego użytku" zapamiętam. :) Pozdrawiam i miłego dnia.

[Luule]

Czyli wychodzi na to, że chodzi nam w sumie o to samo, tylko ciut od innej strony to zobaczyłyśmy :) Ty jako coś, co w nas tkwi uśpione, ale jest, a ja jako pragnienie bycia lepszym, czyli Ty jakby o 'cofnięciu' ja o 'mierzeniu wyżej', a i tak źródło jest to samo:) fajnie. tym bardziej teraz podoba mi się Twój wiersz