Kompendium świętych

[Rafał Pigoń]

Roztworzyły się drzwi,

Ale z wątpliwym, jakby
Ze zbyt wymuszonym
Skrzypem.

 

Na progu buchnął
Niewypowiedziany smród.
Przeżółkłe stosy szpargałów
Mieszały się z nawałem gnicia.
Regały. Te stosy...
Wszystko...
Zgnilizna przesiąknęła każde,

I najcenniejsze delictum.

 

Szeregi przeżartych stelaży
Wypełniały osypiska
Skatalogowanych ksiąg,
Sypiących się broszur...
Majaczące tytuły jakby
Grały w jednym takcie z całym...
Z całym tym kolorytem.

 

Byle przejrzeć.
Przejrzeć to, uciec!
A więc. Więc...
''Bożyszcza'',
Dział knowań rejestrowanych.
'' Bóg jako boża krówka,
Kompendium badacza.''
'' Boskie urojenia, studium
Niepokornych praktyk."

 

To stało się natrętne.
Niekończący labirynt.
Kolejne działy.
Kompendium! Kompendium...
'' Historia przedśmiertnych
Majaczeń w trzech tomach
Czyli jak umierać, by cię nie
Podejrzewano.''
'' Pod twoją obronę, rękodzieło
Defensywy w dwóch księgach.''

 

''Religie jako drogi
Do niebogi. Przekręty

I kłamstwa.''

 

Uciec! Uciec.
To jedyna instrukcja.
Jedyne prawo!
Dyrektywa. Dyrektywa!

 

''Dusze, duchy, duszki,
Katalog i obserwacje,
Bibliografia przedmiotu.''

 

A więc drzwi.
Drzwi są. Są drzwi otwarte.

Wyrzucić! Uciec!

 

'' Świętych obcowanie''
Dział kolaboracji.
''Zbawienie działów
Inwigilujących. ''
'' Boska infiltracja.''

 

Uciec!
Smród walających się
Kolumn papierzysk.
Manuskrypt!

 

''Grzechów odpuszczenie,
Prawa i obowiązki donosiciela.''
Patrz, broszura '' Donos formą
Zbawienia bliźniego.''

 

Zażółcone światło południa
Stawało się coraz bliższe.
Jest otworem.
Ale ja muszę!
Ja muszę wrócić.
Ja chcę wiedzieć.

 

Dajcie mi to!
Dajcie mi to wszystko!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.