szelest kartek

[Wojciech Bieluń -Targosz]

uchylam drzwi pamięci
odkrywam zapomniany pakt przymierze
niepowrotnych zdarzeń nazwisk twarzy

werbuję pokusę
do zadawania pytań
do szukania podobieństwa
w toni wyobraźni

wtedy pragnę jednego

umysł niech się stanie tarczą
nie rwącą strugą czasu

wchodzę w spełnienie
/ choć niewielu jest takich/
do którego zostałem wezwany
z  wolą trwania przy swoim

i ciągle nie mogę znaleźć sposobu na
roztargnienie
rozwiewające niezapisane kartki

[Wojciech Bieluń -Targosz]

jestem w okresie pewnych rozliczeń, refleksji czego dokonałem a czego nie. To przychodzi z wiekiem. Pozdrawiam. Dziękuję za komentarz