Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Idę sobię ku Słońcu na wyprawę.

Mam pod stopami raz piasek,

Raz trawę.

 

Idę sobię raz z wiatrem,

Raz pod wiatr.

Cień raz przede mną,

Raz za mną.

Krążymy jak głowa w obłokach.

 

Nieraz sobię usiądę,

ale wilgoć ciągnie.

 

Zrywam się, nie wiem dokąd,

Oddaję się swoim nogom i oczom.

 

Gdzieś mnie poniosą,

Gdzie przyjemnie, ciekawie,

Spokojnie jak na polanie.

 

Idę, później jeszcze popiszę,

Mieszam się z rozlaną ciszą,

Rozpływam jak mleko w kawie.

 

Tupie twarda gleba,

Szeleści miękki mech,

Nic nie mówię, nic nie myślę,

Jak mój cień, spokojny człowiek.

 

 

Edytowane przez kleksowy123 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ok.zapoznam się bliżej z zasadami portalu.

Różne- no to myślałem, że różne wiersze- więc wrzuciłem. Niczym się nie wyróżnia.Czytałem wiele tu wierszy i są różne. Więc wrzuciłem, kiedyś mi przepadły setki wierszy. Długo miałem uraz do pisania. Pisanie jest fajne. Nigdy nic nie publikowałem bo nie lubie. Chciałem spróbować, więc napisałem ;)

ps, i tak głupio coś wrzucać. Większość waszych wierszy naprawdę są na wysokim poziomie. miło mi i pozdrawiam ;) i życzę weny i wyobraźni

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

mówią - licentia poetica, jednak zbyt mi ów mech "szeleszczy",

Bo żeby chociaż nad brzegiem jeziora tak sze leszczyło, ale nie, zwyczajnie szeleścić się zapomniało. I brak konsekwencji, bo jak "nogą", to dlaczego nie "oczą"?

;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @klaksHahahaha, no tak, ale takie "liryczne zboczenia" posiadają również swój urok. Pozdrawiam :)
    • @Tectosmith... ciekawy komentarz mi zostawiasz, dziękuję za niego. To jeden z pierwszych, od kiedy w ogóle zaczęłam coś sama.... dlatego ten akurat, do tej pory tutaj jest... część wykasowałam na amen, że nawet w domu nie mam zapisków. Miło, że to akurat czytałeś... :) Raz jeszcze dziękuję Ci za cofnięcie się w czasie. Odpowiadam, bo szanuję osobę, która zostawia mi własną refleksję, chciałabym po cichutku, ale nie da się. Pozdrawiam i życzę dobrej nocy.
    • @Migrena a ja ci powiem, że ciebie podziwiam, serio, twoje wiersze, jeszcze nie wiem, nie lubisz krytyki, a ja metafor i upiększania, ale twoja wiedza, twoja świadomość, łączenie kropek, to o matko bosko, szybciej bym tego nie wygooglowała niż ty, napiszesz to, z głowy, choć generalnie powinnam, bo mam ukształtowany światopogląd :)
    • @Berenika97    Nawiązałem do Pierwszej Trylogii "Gwiezdnych Wojen" (pierwszej w znaczeniu przedstawionych wydarzeń), w szczególności do Epizodu I, zatytułowanego "Mroczne Widmo", ale także do Epizodu III, czyli do "Zemsty Sithów" - i oczywiście do "Seksmisji". Rzecz jasna, również do powieści, zaprezentowanej na fotografii.     Dokładnie taką jest główna myśl powyższego opowiadania.    Bereniko, dziękuję bardzo za literackie wizytę i uznanie.     Serdeczne pozdrowienia.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Simon TracyRozumiem i dziękuję za tą informację. Domyślałem się, że wiersz posiada wydźwięk osobisty. Czytając Twoje opowiadania i wiersze można wywnioskować, że autor nie tworzy tylko fikcyjne historie lecz również oddaje w nich obraz swoich doświadczeń życiowych.  Smutnie prawdziwy utwór , uświadamiający czytelnikowi, że życie ma różne "kolory" i jest niepewne, a ta kruchość cicho przypomina: "Memento Mori." Pozdrawiam! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...