Supergramatyczność

[Piotr Paschke]

Supergramatyczność

 

Powiem coś, a zaraz padnie pytanie;

trudniejsze od pytań są domysły.

 

Skończmy już z tą super gramatycznością,

żadne głoski nie wchodzą w rachubę;

jedynie siła ma siłę przebicia,

zwłaszcza, kiedy myślę jak bić potrafi..

 

Smak pytań jest już egzotyczny,

tylko piwo smakuje jak dawniej,

jak dawniej palenie powoduje raka,

a raki są różne, bywają też rzeczne;

mam w sobie jednego z nich,

błądzi w tył, jak zarost po bez męskiej wyspie,

odruchowo ssie żywiciela,

drga niczym hektar owłosionej dłoni,

osłonięty wstydem o ułamek sekundy za późno.

 

Ma jednak coś wspólnego z początkiem życia;

zaiste, prawdą jest natomiast jedno męskie jądro

dające mu początek i określony czas.

 

Zostaw tu, na wyspie, skarb z kawałka siebie,

dotknij skóry kobiety, jak się dotyka samego środka wulkanu,

zwierzęcia zaszczutego przez sforę,

kończyny o martwym krwioobiegu.

 

Noc wygładza ciało,

by przy porównaniu śniadania z kolacją

męska racja ponownie nie chorowała na artretyzm.

[W.M.Gordon]

Był kiedyś taki styl pisania pod tytułem "projekcja umysłu" czyli autorzy pisali co im na język ślina przyniosła.

 

Styl ten nazywał się - bełkot

[Piotr Paschke]

Drogi Gordon!

Był kiedyś taki typ myślenia jak wyobraźnia poetycka!

Tobie pozostał w głowie tylko bełkot!