Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

one  potrzebują  uwagi,
a to nie jest dobre dla mojej głowy.
te wszystkie wiersze,
przelewające się tonami -
tytuły, tytuły.

 

każdy z nich prosi:

 

otwórz mnie, przeczytaj,
daj  mi energię,
daj  życie. 

 

wtedy  wyleję na ciebie swoje żale,
frustracje, nieszczęścia, śmierci,
choroby -
poczuj to wszystko,
aż złapię cię za gardło,
rezonuj.
obrośniesz tym jak grzybem.
myśli, obrazy owiną cię jak kokon.
nie będzie mi przykro wcale.

 

A  radość i słońce? 
tym mało kto się dzieli.

Opublikowano (edytowane)

widzisz tak to jest jak sie romansuje z innymi portalami :P trzeba czytac tu  bo na orgu zawsze trawa zielona :D

 

zamknij lapka otworz okno 

daj odpoczac swoim oczkom

potem buty kurtka drzwi 

jest polanka las i ty

 

szybko przytul sie do drzewa

w szumie lasu slowik spiewa

swiszczy swierga i treluje

Czy juz Anna wiosne czuje?

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Dla mnie to szkic. Może za dużo wymagam, bo widzę że innym się podoba, dla mnie jednak mało w nim poezji i estetyka nie moja, więc tym razem powiem, że zaczekam na Twój następny. Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"Wyobraź sobie wokół siebie pole informacyjne o energii niczym akwarium z czystą, niezabrudzoną wodą. Teraz wpuść do niego kroplę atramentu - negatywną myśl. Co stanie się z energią, która cię otacza, jaki efekt wywoła ona w tym polu? Ta metafora wyjaśnia jak ważne jest posiadanie czystych myśli i pozytywne emocje. Niezbędne jest jasne zrozumienie, że wibracja naszych myśli to informacja trafiająca do otaczającego nas  informacyjnego pola energii. A zmienić jakąś informację możemy tylko wysyłając nową informację."

 

Dzięki Waldemarze

"Uważajcie na swoje myśli, one są początkiem działań" -  Lao Tzu

 

Pozdr :)

Opublikowano

Śmierć, cierpienie, ból i zdrada

o tym pisać wiersz wypada,

bo poezji kwintesencja

to tragiczna egzystencja,

a że słońce, wiosna, kocham

toż to kicz, to pełna wiocha ;))

 

Pozdrawiam ze słonecznego Krakowa :)

AD

 

Opublikowano

Ithielu, Twoje komentarze to poezja :)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo mnie cieszy, że to zauważyłeś. To tak jak mówi zasada nieoznaczoności Heisenberga - obserwator wpływa na doświadczenie, czyli na otaczającą nas rzeczywistość.

Dzięki za odwiedziny, miło było Cię gościć :)

Pozdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...