-
Ostatnio w Warsztacie
-
Yavanna 151
Koła naszych zębatek się toczą
Ocierając się o siebie, pomrukują
Lecz ani rozjechać
Ani zaskoczyć
Wciąż jednak nie mogą
Grawitacja ściąga nas
Nagie miecze przeznaczenia
Tną serce na wskroś
Czy tylko po to
By odrzucić na bezdroża
Samotnych chwil
Jaki to ma ukryty sens
Serce naiwne
Rozumu bezsilnego
Argumentów nie słucha
Swoje wie, swoje chce
Niby w smutku skomli
Że to silniejsze ode mnie
Jednak w istocie słodyczy miłości
Nawet tej niespełnionej
Wyzbyć się nie chce
Bo musiałoby odrzucić
Istotę człowieczeństwa
Tyle bym chciała powiedzieć
Słowa jednak grzęzną wstrzymane
Jakby miały moc niszczenia
Tej nieuchwytnej nici
Która nas swym ściegiem czasu
Koło siebie trzyma
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 33 odpowiedzi
- 595 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 553 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 293 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 346 wyświetleń
-
- 19 odpowiedzi
- 263 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
-
-
Przez Dekaos Dondi · Opublikowano
@andreas ↔Dzięki:)↔Nie znałem tego dwuwersu. Ano tak bywa:)↔Pozdrawiam:) -
Przez Dekaos Dondi · Opublikowano
@Adaś Marek ↔Dzięki:)→Zakończenie trochę w stylu... ''punkt widzenia zależy od punktu siedzenia"→ Można by rzec, że za dobry uczynek, spotkała go kara na tym świecie... Pozdrawiam:)
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się