Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Porozumienie dusz


Rekomendowane odpowiedzi


Między ludźmi cię rozpoznałam; twoje oczy tak znajome pośród tłumu.

Ten pierwszy błysk mnie oszołomił, zakołatało serce.

Twoja dusza tak bliska jakby chciała pochwycić mnie w kojące w ramiona.

I nigdy nie puścić. Nie zostawiaj mnie, zostań i wylecz mnie z tęsknoty za twym spojrzeniem.

Tonę w blasku twoich źrenic i czytam z nich tą samą tęsknotę.

Nic nie mów, czuję Cię każdą komórką ciała, rozumiem każdy twój uśmiech i grymas.

W jakiś niezrozumiały dla śmiertelników sposób odczuwam twoje emocje i je z Tobą dzielę.

Jakbyśmy byli powiązani niewidzialną nicią. Nie znamy się, nie wiem kim jesteś

ale pozostaniesz na zawsze cząstką mojej duszy.
 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Paulina_Murias (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...