Stwór (czyni)

[Justyna Adamczewska]

Stwór – czyni

 

 

Wąską ścieżką przez ogródek

idzie sobie krasnoludek.

 

- Dokąd idziesz, mój malutki?

- Idę do swej krasnoludki.

 

                                  

Okno z przymrużeniem oka

patrzy na  ogromne kałuże.

Niebo zasnute szarością

oddaje deszcz w dobre ręce.

 

Urok piękna podpełza cicho

Rytmiczne,  jak upadłe liście,

pląsa przy wiatru etiudzie.

pisarka łapie chwilę w strofy.

 

Widzi krasnala, mysz i kota

zawinięte w opary snu

cukierkowych niespodzianek

i wahań niesfornej baśni.

 

Z opieszałego cudu,

wynurza się historia:

Trzech z rycin dla wystraszonych

Dzieci.

 

Oglądają dobro utkane ze zła

parzącej szaty Dejaniry,

zatykającej ból

unicestwienia

 

Słychać ciche

- wąską ścieżką…

wyryte przez talent.

J. A. 

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[befana_di_campi]

Takie wiersze i tego rodzaju liryki, skromna b_d_c lubi najbardziej :-)

Bardzo serdecznie :-)))

 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję.