Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@Maciej_Jackiewicz i towarzyszący mu klakierzy - zwracam się do was z prośbą, abyście jeszcze więcej pisali takich, jak te bredni, nie znając nawet podstaw omawianego tematu. Tym więcej osób przekona się o wartości waszych słów zawartych w komentarzach, czy też publikacjach. A mnie właśnie o to chodzi...

 

Haiga to połączenie obrazu i słowa w formie haiku. Kiedyś były to rysunki, a i wtedy nie posługiwano się przecież drukiem, internetem czy aparatem fotograficznym. Z nastaniem nowych czasów, rysunek wyparły fotki, dobrane odpowiednio do treści haiku.
Dopowiem jeszcze tyle, że niekoniecznie takie połączenie musi być nazwane HAIGA. Po prostu, wielu autorów tekstów haiku wkleja obrazki (fotki) jedynie po to, by mniej obeznanym z literaturą haiku (szeroko pojętą) czytelnikom przybliżyć rozumienie tekstu.
Dla przykładu podam tylko jeden adres z twórczością  autorki haiku, znanej szeroko wśród miłośników tego gatunku:
 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 
A dla mnie (nie tylko) Jej twórczość jest o wiele bardziej inspirująca i zgodna z gatunkiem, niż wasze tutaj "bleblania", dowodzące jedynie o wartości ich autorów, nie znających podstaw tejże literatury.
Edytowane przez Bronisław_Muszyński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

- tutaj akurat gołąbek usiadł na zmoczonym przez deszcz parapecie - a deszcz w tym momencie nadal padał, chociaż coraz już mniejszy. Ja ten moment dokładnie widziałem - kamerka umieszczona na stałe za oknem, a ja sobie w pokoju przed laptopem i... pstryk. Podobnych fotek mam setki... Żadnego podtekstu nawiązującego do symboliki tutaj nie zawarłem. To, co - i o kwiecie wiśni też nie powinno się pisać haiku?

  • bronmus45 zablokował(a) ten utwór
  • bronmus45 odblokował(a) i zablokował(a) ten utwór
  • bronmus45 odblokował(a) ten utwór

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andreas   I ze wzajemnością, a poza tym: jest pan uodporniony na jakąkolwiek merytoryczną krytykę ze strony wykształconych fachowców z różnymi tytułami naukowymi - oni ze swojej natury nie mają możliwości dawać obiektywnej oceny danego tekstu ze względu na to, iż są utrzymywani przez podatników, natomiast: ja - jestem niezależnym poetą artystycznym ze średnim zawodowym wykształceniem - posiadam świadectwo dojrzałości - maturę, otóż to: jestem jak Mikołaj Rej - samoukiem, więc: mam możliwość komentować w sposób całkowicie obiektywny - nie łamiąc tutejszego regulaminu, Konstytucji Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej, Kodeksu Cywilnego i Kodeksu Karnego, poza tym: merytoryczna polemika polega na wymianie logicznych argumentów opartych na faktach naukowych, jeśli ktoś nie potrafi obalić moich argumentów - nie powinien wobec mnie być agresywny, tylko: pokorny, jeśli dana osoba nadal jest agresywna w sposób werbalny - wtedy zaczynam stosować samoobronę - w szermierce słownej jestem piekielnie dobry, kończąc: moja obiektywna ocena - tekst jest białym wierszem - estetycznym.   Z poważaniem  Łukasz Jasiński    @Jacek_Suchowicz   Tu nie ma żadnych rymów    Łukasz Jasiński 
    • ach  jaka miła niespodzianka dziś mi kupiłeś sztuczne kwiaty, to ja ci kupię sztuczną lalę będziemy kwita, jesteś za tym?  
    • Smaki drzew - Sztaudynger   Jedno z drzew więcej ma do powiedzenia smakiem owoców, drugie smakiem cienia.   Pozdrawiam.
    • z dala od gorących dłoni w miejscu gdzie zalega zima w płucach zawodzi wiatr - lodowymi igłami przebija oczy od wewnątrz   tam zbierają zamrożone łzy i chowają po kieszeniach   stawiają sople w miejscu gdzie nienazwane ciała otwierają się jak kwiaty mięty wśród śnieżnych wydm   liczą kości odnalezione po blasku wyrwane białości wykrojone ostrzem księżyca   nauczyli się chodzić tak cicho    ciemność myśli że nie ma komu słuchać   płaczu
    • @Jacek_Suchowicz Wystrzegam się, bo chcę dociągnąć do setki...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...