Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Falenica - powrót do przeszłości

Maciek.J

Przez Maciek.J
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Maciek.J

Maciek.J

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano



Jak ja tęsknię za tamtą starą Falenicą
gdzie kochany dziadek na powitanie
w geście miłości rozkładał ramiona
i ja śmiejąc się tak bardzo go witałem

tam na rowerze pędziłem z uśmiechem
na opalonej dziecięcej twarzy
na te polany żółte piaszczyste
niczym na cudownej nadmorskiej plaży
gdzie o brzeg rozbijają się wciąż fale

nieopodal konie podkuwali kowale
czułem ten zapach z każdym oddechem
z palonego drewna z kuźni paleniska
kiedy jako malec popatrzeć chciałem
ciekawy innego świata całkiem z bliska

jak ja tęsknię
do tych zagajników pachnących żywicą
gdzie babcia zbierała maślaki i kurki
błękitne niebo było zawsze takie czyste
bez ani jednej choćby małej chmurki

dziś nowe szyszki leżą na polanie
i trawa usycha jeszcze nieco zielona
na wiosnę wszystko się znów urodzi
oprócz tamtego starego czasu
co przemija i na zawsze odchodzi
przeszłość zasypała ścieżki do lasu

dziś już nie ma tych rowerów
ktoś oddał je wszystkie na złom
wujków i ciotek też nie ma już

pozostały tylko ogrody i dom
ale już nie ten sam
nie ma już babci i dziadka
w zimnej mogile wszyscy śpią

wspomnienia wracają
i w pamięci się rwą
czasu nie cofnę
największa od zawsze to zagadka
dlaczego nie wróci nigdy stary kurz

myśl moją w sercu znów więzi
Falenicy ukochanej wspomnienie
patrzę na ptaka co kołysze się na gałęzi

on tylko jest naprawdę wolny
on nigdy nie będzie sam
jak serce samotne co do minionych
lat tęskni nieustannie daremnie
do tych lasów iglastych wiecznie zielonych
gdzie drzewa rzucają jesienne już cienie

inna jesteś Falenico
bez bliskich moich
bez lat dziecinnych
tak niewinnych
i beze mnie
chłopca bez trosk małego

bo serce już też nie takie młode
posiwiały już nie tylko moje skronie
lecz ja tam jeszcze powrócę
podam rękę tym sosnom na zgodę

potem chwycę starą gitarę w dłonie
i falenicką balladę zanucę
ze sztambucha pożółkłego

jak ja tęsknię za tamtą starą Falenicą

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • hollow man
      la petite mort

      Przez hollow man · Opublikowano

      @Tectosmith Jeśli będziemy mieli na tym forum więcej tak poprowadzonej krytyki tekstu, to jakość i pisania i komentowania rosłaby wykładniczo. Dzięki, Tectosmith, naprawdę szacun.
    • Berenika97
      Jesteśmy, ale NAS nie ma

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrew Trafnie oddajesz różnicę między istnieniem dwóch osób a istnieniem relacji- "jesteśmy", ale "NAS nie ma". Najciekawsze jest tu rozróżnienie - fizycznie obie osoby trwają, ale coś nieuchwytnego, co tworzyło wspólnotę, zniknęło. Metafora zawieszonego systemu dobrze oddaje to poczucie zepsucia czegoś, co działało naturalnie. Bardzo mi się podoba.
    • Tectosmith
      la petite mort

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @hollow man @KOBIETA Forma jest w porządku i uczciwa - to dobrze kontrolowany wiersz wolny, który czyta się płynnie, także dzięki pauzom i pracy oddechem. Tekst nie udaje czegoś, czym nie jest, i pod względem nie ma tu przypadkowości. Mam jednak wrażenie, że tytuł obiecuje więcej niż sam wiersz pokazuje. „La petite mort” niesie bardzo silne skojarzenia graniczne, tymczasem erotyka w tekście pozostaje raczej subtelna i zdyscyplinowana. Nie jest to wada sama w sobie, ale powoduje pewien niedosyt - napięcie nie zostaje doprowadzone do momentu przełomu. Pierwsze dwie strofy budują konkretny, czytelny obraz (motel, neon, anonimowość), jednak dla mnie jest to początek dość banalny - operujący znanymi kliszami erotyki, które nie zaskakują. Najlepsze momenty pojawiają się później, gdy obrazowanie staje się bardziej cielesne i wewnętrzne. Najsłabsze są dla mnie wersy 7 i 10. Siódmy - z metaforą kosmiczną - jest zbyt wzniosły i ogólny, przez co spłaszcza napięcie zamiast je pogłębiać. Puenta natomiast nie domyka tekstu znaczeniowo; jest raczej stwierdzeniem faktu niż momentem przesunięcia sensu czy ryzyka. Całość to solidny, estetyczny erotyk, ale bardzo ostrożny wobec własnego tytułu. Mam poczucie, że tekst zatrzymuje się pół kroku przed intensywnością, którą sam zapowiada - i właśnie tam kryje się jego niewykorzystany potencjał.  Pozdrawiam serdecznie Was oboje. 
    • KOBIETA
      Wiersz drogi

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Radosław   Wracając do tematu drogi i plecaka…   „ Nie jestem tym, co mi się przytrafiło. Jestem tym, czym zdecydowałem się zostać” (Jung).   Dokształcam:) Ale…nie odrabiam lekcji;) i wagaruję;)    chyba będę niestety repetować ;))))    
    • Gosława
      Dziady

      Przez Gosława · Opublikowano

      @huzarc bo ja jestem taka trochę wiedźma i mi bardzo blisko do Lechitów  Już nie raz słyszałam że mam starą duszę  W wiersz ach krążę po tych moich duchowych światach  Czuję to po prostu najbardziej @Amber bardzo mi miło dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...