Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy znów za oknem się ściemni,
Gdy znowu powieki jak klej,
Gdy jesteś sama na Ziemi,
Gdy czas zaczyna się wlec.

Pomyśl, że jesteś cukru drobinką
W tej gorzkiej herbacie życia.

A Kiedy znów jest Ci smutno,
Kiedy znów nie chce się nic,
Kiedy tak pusto i chłodno,
Kiedy się pytasz czy żyć.

Pomyśl, że jesteś rosy kropelką,
W tej wielkiej pustyni serc.

Opublikowano

Dzięki, bo to wcale nie miał być wiersz jako taki, a raczej dedykacja. Nie zamierzam go nigdzie publikować. Dalej jednak mam te wątpliwości co do trzeciej strofy. Prosiłbym o jakąś podpowiedź.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...