Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pajęcza firanka
między gałązkami
powiem wiatru
refleksem pięciu barw

rozedrgana
zanęca

po środku
twórca
gotów
ruchem błyskawicy
zdobycz w pułapkę
pochwycić

ja w nią wpatrzona
zauroczona
w słońca odbicie wtulona

zdobyta



============================================================
Trochę się tu pobawiłam, napiszcie proszę, co z tego wynikło. Zmieniłam pelerynę na firankę, ale dalej naiwnie, hm?

Opublikowano

Chyba chciałam się trochę pogimnastykować, lubię w wierszu graficzne wygibasy... poczekam jeszcze na zdanie innych, jesli ktoś zechce, coś powiedzieć i potem poprawię. Dzięki za inspirujący dialog.
Serdeczności
an.em

Opublikowano

Witaj
Podoba mi sie jako forma fajnie rozbite i bardzo czytelne.
Tylko?
"peleryna pajęcza
rozpięta między gałązkami" jest dobrze, ale mi coś tu zgrzyta moze mi się tylko wydaje

"powiem wiatru
refleksem
pięciu barw
rozedrgana
zanęca"
Reszta jest bardzo ładna
pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

pajęcza firanka

między gałązkami
powiem wiatru
refleksem pięciu barw

rozedrgana - zanęca

po środku twórca
gotów
ruchem błyskawicy
zdobycz w pułapkę
pochwycić

ja w nią wpatrzona
zauroczona-----------------> to słowo mi tu nie pasuje ( przegrana ? )
w słońca odbicie wtulona

zdobyta

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...