Lęk

[Katarzyna_Zaremba]

jestem tym, kto prowadzi cię na szczyty
- a potem z nich strąca
(szepcząc o tym od początku)

jestem tym, który pokazuje ci zachwycające kolory
tak, te miękkie też
- a potem zabiera ci wzrok
i zostawia chłód granitu
co z daleka
wygląda jak aksamit

lecz tego już nie ujrzysz
no, może czasem
gdy zbłąkana iskra ogrzeje ci serce

robię, czego chcesz ty
lecz i tak zostawiam cię w ciemności
jestem twoim przewodnikiem
kłamiącym
na każdym kroku

[Marlett]

@Katarzyna_Zaremba


prowadzę na szczyty
a potem z nich strącam
szepcząc o tym od początku

pokazuję zachwycające kolory
te miękkie też
a potem zabieram wzrok
i zostawiam chłód granitu
który z daleka
wygląda jak aksamit

tego już nie ujrzysz
może czasem
gdy zbłąkana iskra ogrzeje serce

robię to co chcesz
lecz zostawiam ciebie w ciemności
jestem kłamiącym przewodnikiem


Zbyt wiele zaimków osobowych. Wiersz przegadany, można wyciąć wiele wyrazów a sens pozostanie bez zmian.

[Marlett]

@stanisław_prawecki
Po co wydziobywać jak rodzynki z ciasta ,
lubię kiedy cały utwór jest smacznie zjadliwy :)

[Marlett]

@stanisław_prawecki
Lepszy niedosyt niż przesyt :) dlatego co nieco okroiłam i wyrzuciłam :)

[Marlett]

@stanisław_prawecki
Prawie cała Afryka to koszmar .

[Katarzyna_Zaremba]

Jesteście cudni :)