Tunele

[maria_bard]

Warszawa sprzed dziesięcioleci bez reklam,
pełna pustych sklepów, uboga w kolory.
Taką pamiętam.

Szpilki pań zapadają się w dziury chodnikowe.
Ludziska przemykają przez jezdnię między warszawą a syrenką,
gdzieniegdzie zachód powionie trabantem czy wartburgiem.

Skrzyżowanie Konwickiego na Nowym Świecie.
Obaj z Tymem drepczą pod rękę na Foksal.

Bywa tu śmiesznie. Pełno gości.
Dziś już bez adresów,
może tylko na Powązkach czy Bródnie.

Dobrze, że wciąż czytam nowe książki Hena,
felietony Tyma i ktoś może jeszcze opowiedzieć,
z czego śmiał się Sandauer.

Tylko tak długo chcę pożyć. Nie dłużej.
Chyba, że poczekam aż przyjadą Goście.

[Nata_Kruk]

"Tunele" - jako "po/most" do retrospekcji, by raz jeszcze wejść w życie dawnej Warszawy, albo wręcz wżyć/zżyć się z jednym i z drugim jednocześnie.?...
Po.. "taką pamiętam".. jest czas teraźniejszy, a ja odruchowo, czytałam w przeszłym ten fragment.
Sprawdziłam Hena, nie znam. Sandauer Adam, czy Artur... to chyba nieistotne.
Ostatni wers wydaje mi się zbędny.
Pozdrawiam.

[maria_bard]

@Nata_Kruk
No, to odpowiadam zadziwiona. Nie odczytaniem tekstu, bo jest prosty jak cep. Napisany tuż po śmierci Konwickiego, który skądinąd nie był moim literackim idolem, ale... to nie ja jestem jedynym cenzorem. Znam lepszych.

Co mnie dziwi? To, że nie czytałaś J. Hena, że musisz szukać go w "encyklopediach". I to, że uważasz, że wszystko jedno, czy to Adam czy Artur Sandauer. To nie jest wszystko jedno. Tak myślę...

Aczkolwiek dziękuję, nieprzerwanie ceniąc Twoje teksty i uwagi, że zerknęłaś i poświęciłaś swój czas.
Pozdrawiam. E.

[Nata_Kruk]

Tekst jest.. zawsze.. prosty dla piszącego, ale czytającemu go, nie zawsze uda się wstrzelić celująco w zamierzenia autora. Zresztą, obie wiemy, jak z tym bywa.

Jasne, że Adam, czy Artur Sandauer to nie to samo, a Hena rzeczywiście nie znałam i nie chciałam udawać mądrej, dlatego szczerze napisałam, że "to" sprawdziłam.
Hej.