drzewo

[teresa943]

mocno wrosło w ziemię od początku
smagane sowiecką nawałnicą
przechowało świadomość korzeni
splecionych w jedno krzyżem

katyński mord i katorgi zesłańców
wciąż żyją w sokach konarów-
jednym z nich jestem by uchronić
od zapomnienia gałązki cierni
na skroniach tęsknoty za ojczyzną
skatowanych przez bestie

pod kurhanem zasnął tyfus matki
zawszone sieroty cudem ocalały
z pokaleczoną psychiką-niedawno
odszedł ostatni-zdążyłam zapisać
trupi odór bydlęcego wagonu i strach
wyrwany ze snu w rytmie stukotu kół
jechali na śmierć

dziś pod platanem historii zaduma
i wdzięczność za współczesną odnogę
starego drzewa - dziś moje wnuki
świętują niepodległość z rodziną
we własnym domu

spod sybirackich krzyży pamięć
odnawia wartość korzeni

2014-11-11

[Gość]

@teresa943

fajnie, że podjęłaś temat bez nadmiernego patosu, chociaż miejscami jakby się odzywa, zwłaszcza w 2 strofie. ale rekompensują go migawki z tzw. zwykłego życia.
czytając od razu przypomniał mi się film "Syberiada". kto nie oglądał niech obejrzy (koniecznie w kinie na wielkim ekranie), tak w istocie było.

[teresa943]

@oskari_valtteri
Dzięki za komentarz. "Syberiadę" oglądałam "wieki" temu ale ten wiersz jest oparty na rodzinnych faktach... część opisałam kiedyś w dziale "proza" - dziś do mnie wróciły jak bumerang i stąd ten wiersz. Jeśli zechcesz, zapraszam do mojej prozy... a w Katyniu rodzony brat mojego ojca zginął od strzału w tył głowy, więc to nie patos tylko ...ból pamięci.

Serdecznie pozdrawiam :)

[Gość]

@teresa943

hm. tak sobie pomyślałem, że w zadnym razie nie chciałem urazi i myślę że tego nie zrobiłem w stosunku do Ciebie :) jednak wiersz zawsze jest wierszem publikowanie go tutaj na portalu ma na celu poznanie opinii innych. moje są jakie są, po prostu są szczere, tak pojmuję tutejszą swoją działalność :)

[teresa943]

@oskari_valtteri
Rozumiem i za to Ci jestem wdzięczna. Dzięki serdeczne :)

[Jacek_Suchowicz]

do pełnej wolności jeszcze daleko

pozdrawiam Jacek

[teresa943]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dlatego trzeba powracać do korzeni własnego drzewa...

dziękuję i pozdrawiam - Krystyna

[Zbyszek_Dwa]

Witaj Krysiu :)

Mimo, że od 11 listopada już ciut czasu upłynęło, to jednak zaduma nad losem Polski
i kolejami życia Polaków wciąż trwają. Wielobarwna ta przeszłość i mimo wszystko piękna,
wciąż ku wolności. A powracanie do tych sytuacji z wiersza… tak Krysiu, bardzo potrzebne
żeby obudzić wdzięczność i czujność, aby ta wolność była trwała.

Ciut refleksji, które sprowokował wiersz :))
Serdecznie pozdrawiam :))

[teresa943]

@Zbyszek_Dwa
Właśnie... refleksja temperuje nieprzemyślane zapędy. Jeśli się dobrze pozna swoje korzenie, wtedy docenia się to, co się ma - pokój. Oni walczyli o to dla nas, dla naszych dzieci i wnuków. Gdyby wiedzieli, że będzie nas tak wiele dzielić, pewnie straciliby sens oddawania życia.
Problem jest jeszcze w tym, że nie wszyscy mają "zdrowe" korzenie, więc wolą zapomnieć...

Dziękuję Zbyszku za komentarz i serdecznie pozdrawiam :)