Góraki

[makarios_]

Rudzieją połoniny
kosztem barwnej zieleni;
walczą o byt roniny
w piórek krwistej czerwieni.

Słota liśćmi już miota,
błoto czyniąc na ścieżkach,
lecz nie mija ochota
do łażenia po górach.

Beskid, Gorce, Bieszczady
wabią piękna spragnionych
- na mchów miękkie piernaty,
ich uroku stęsknionych.

Ileż wyleją potu,
ile sił to kosztuje,
jednak nie brak polotu
temu, kto góry czuje.

Zanurza się w roztoki
wiodące na manowce,
pokonuje potoki
ścieżki przegradzające.

Pnie się na szczyt powoli
jako ślimak z plecakiem
rozkoszuje do woli
- nawet jeśli bajbakiem.

Szczytując w zachwyceniu
nie ma ochoty wracać,
ma radość w bradziażeniu.
Szczęście po górach hasać.

[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a7/Po%C5%82onina_Wetli%C5%84ska_B1.jpg[/img]