Nawet jeśli nie zapewne to pewnie

[WiJa]

Pewnie nie ma jednego bez drugiego, dobra bez zła. Zawsze to coś, kogoś do czegoś inspiruje, pcha. A co, jeśli nie, jednego zło, a drugiego dobro.
W takim razie równowaga jest zgubna, no i właśnie jest zgubna. A życie jest korelacją (sporem, walką) dobra ze złem.
Rzecz życia jest więc w zwalczaniu się. No i, o ironio, nie ma wyjścia (dobrego dla jednego), bo równowaga również jest zgubna.
Zresztą, samo dobro, samo zło i sama równowaga to coś, czego właściwie nie ma (co nie istnieje, co nie jest życiem), bo nie ma nic bez korelacji czegoś z czymś.

Pewnie też przyczyną zła jest, taka sobie ludzka słabość, grzech, czyli, o ironio, dobro, za dużo dobra dla/na jednego.
A dobro, jak to dobro, w gruncie rzeczy takie jest zaborcze, takie jest przepastne, że jest pomimo tego, że każdy głupi wie, że to, czego jest w nadmiarze, to samo sobie szkodzi i na złe wychodzi. I to dopiero jest dobre i/że najlepszą nauczką.
Tak to więc sobie dobro jest i nie jest złem, nawet jeśli zło (każde chyba) jest grzechem.

P.S.
Co nie przeszkadza temu, że dobro, jakie by nie było, jest zbawcze.

P.S. II
A nawet jeśli coś jest przez przypadek, to i tak niczego nie ma, nie będzie bez nauki i nauczki. Widocznie przypadek też jest potrzebny, głównie/choćby do przysposobienia i w przysposobieniu (się) czegoś nieżyciowego w życiowe.