Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Garść spokoju.


Rekomendowane odpowiedzi

Tak, boję się swych myśli, by nie podążać,
za chwilami, za ciszą w cieniu kapliczki,
i ta cisza mnie zniewala, staję się taki,
słaby i znowu szukam odpowiedzi,
by sny dały mi spokój, nie śnić, lecz
tak być nie może, bo tylko w snach
mogę, pragnąć, być wtulony, w spokój,
w ciszę, w delikatność dotyku,
tak ulotnego jak, zapach garści Ziemi,
w dłoni, która nie daje mi zaznać spokoju.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...