Prawdziwy chleb

[makarios_]

Jam chlebem życia - oświadczył szczerze,
mannę wspomniawszy - wszak dla kontrastu
- bez Niego uczeń nie wytrwa w wierze
(zamiast pszenicy ma cechy chwastu).

Żywiąc się Chlebem żywym, zaiste
adept nie umrze, nawet gdy skona
- zdoła zachować sumienie czyste
- należy przecież do świętych grona.

Dał ciało swoje za życie świata
- chleb emblematem tylko. Zapewne
kto Nim pogardza, takiemu biada,
gdyż postępuje podłe, bezczelne.

Twarda to mowa - któż słuchać może,
- wielu wciąż mówi, odchodząc śpiesznie...
- na całej Ziemi, o każdej porze
czują się wolni wieść życie grzesznie!

Tacy co wierzą w złożony okup,
czekają życia - rzeczywistego.
Wierze wciąż dają czynami dowód
- wdzięczni za miłość Wszechmogącego.

Kto Chleb miłuje, co zstąpił z Niebios,
przykazań Jego przestrzega chętnie.
Ciałem zaistniał na Ziemi Logos
- jak On postępuj przed Bogiem - kornie.

Jego nauka niczym chleb sili
- wyzwala z fałszu i niecnych praktyk
- czekać pozwala dziejowej chwili,
która pokaże, że Chleb nie wiatyk...!