Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Na przekór


Rekomendowane odpowiedzi

Powtarzał jak mantrę rytmicznie, choć cicho
a kto cię tu przysłał i po jakie licho
a ona mu na to cyklicznie leniwie
ja sama od siebie albowiem w przypływie

impulsu, na który czekałam latami
ruszyłam przed siebie wąskimi dróżkami
z nadzieją, że może tym razem się uda
zaczepić na dłużej odrzekła mu nuda

i teraz we dwoje jak mopsy znudzeni
wpatrują się w sufit czekając jesieni
a zimą wydadzą być może radosny
swój okrzyk nadziei to, aby do wiosny

by móc się powtarzać tak jak pory roku
i tkwić w bezczynności przydając uroku
tym wszystkim przeżartym na wskroś pesymistom
na przekór logice oraz moralistom.


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


I w takim duchu, z taką narracją
z jasnym umysłem i satysfakcją,
że to, co piszę do czytelnika
trafia jak w tarczę a rym przenika
jak grot przez strzelca z łuku wysłany
czuję się wtedy zdopingowany
by tworzyć nadal a na warsztacie
umieć się znaleźć w każdym klimacie.

Pozdrawiam serdecznie
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...