Rzeźnik

[Beniamin_Opoka]

Mróz to, skwar czy słoty,
Co dnia tutaj staję,
Zza lady swej lichej,
Mięso wam sprzedaję,
Zwiastuję kłopoty,
Wbrew cichej
Naturze,
Choć biednym!
Choć głupim!
To mięsnej chałturze,
Od dziejów zarania,
Gdzie pamięciom sięgam,
Zawsze nie mówiłem,
Wierzycie? Przysięgam.
Mróz to, skwar czy słoty,
Ja osamotniony,
Miejskich much przywódca,
W mięsie utopiony,
Przy wódce poznaje
Swoje przekonania,
Goszczę myśli czarne,
Wszak znak wychowania,
Winien to dobrego
Być drogi kolego,
Czarnych nie szanować- myśli,
Wstyd! Dlatego.
Przy wódce swojego
Poznaję przywódcę,
Wielkie małe ego,
Każdej nowo-módce,
W mig za dość uczyni,
Do konta postawi,
Sztukę tolerancji
Sztuki, obłaskawi.
Mróz to, skwar czy słoty,
Co dnia tutaj staję,
Zza lady swej lichej,
Mięso wam sprzedaję,
Zwiastuję kłopoty,
Wbrew cichej
Naturze,
Kto z was kupi zwłoki
Ludzkie w takiej dziurze?