Dywan

[Agnieszka_Horodyska]

Mało ułamki wiem o dywanie
Szorstki dziecinny sekretny
Gdy go odkurzę wiem co się stanie
Kurz się odlepi przylepny

Mało ułamki wiem co się stanie
Kiedy go zrzucę przez okno
Może poleci i zniknie w bramie
I źle mu będzie i mokro

Mało ułamki wiem czy spadanie
zmieni go w orła czy w osła
Może zwyczajnie znajdzie się na dnie
Jakby go próba przerosła

Mało ułamki wiem o dywanie
Znów mnie dopadło smutne gdybanie
A bez dywanu będzie jak w jamie
Gdy go wyrzucę coś sobie złamie

[Mariusz_Sukmanowski]

"Delikatna", lekka rymowanka, przynosząca spokój głowie:) ,ale ostatnia strofa spokój ten burzy. Do wyrzucenia albo korekty, chociaż optowałbym przy tym pierwszym rozwiązaniu.
pozdr

[Agnieszka_Horodyska]

@Mariusz_Sukmanowski
Dziękuje za przyjrzenie się. Nie miałam zielonego pojęcia, że tak można widzieć ostatnią strofkę i że tak można widzieć cały tekst. Ostatnią w ogóle lubię najbardziej ;)
Pozdrawiam!

[Mariusz_Sukmanowski]

@Agnieszka_Horodyska
Delikatność poczułem w sposobie podania.Lekkość w precyzji rymu.
Dlatego temat, zwany "dywanem" dotarł do mnie bez przeszkód.
Ułomność ostatniej strofy widzę głównie przez zmiany w sposobie rymowania i niepotrzebnym ( według mnie ) dopowiedzeniu.
pozdr

[Agnieszka_Horodyska]

@Mariusz_Sukmanowski
Ach, nie pomyślałam, że to dopowiedzenie może razić, podobnie jak przejście od delikatności do prostactwa. Cóż, chyba sama jestem trochę jak ten wiersz... ;) Pozdrawiam i dziękuję za uwagi.