w ubłoconych butach

[mars]

'ponoć w czasie burzy
stalowe krzyże zabijają'

czas przystanąć i zjeść
poświęcony na drogę chleb
bledną borówkowe uśmiechy
ścieżka przebiera się w mgłę

próby spowolnienia czasu
muszą skończyć się mrokiem
nie słychać chóru z cerkwi

uciekamy, by nie doświadczyć
że nawet w ubłoconych butach
biorą tutaj do nieba

[Wodzu_Wodzu]

@Marek_Skalski
Woda święcona powstała na potrzeby krucjat. W ubłoconych butach biorą, owszem. Ba, nawet z obklejonym kałem sumieniem, połamaną duszą i kamiennym sercem. Ważny jest odpowiedni "przyjaciel".

[henryk_bukowski]

..ten o wiele lepszy:)..tylko na co to komu..wszedzie biorą..i bez butów..i na nizinach..i pewnie tutaj też..biorą:)

[Devil_de_la_Muerte_]

Heniek ma rację, po co komu brudne buty w raju. Taki podepcze śpiewające kwiaty;-)
Pozdawiam

[Nata_Kruk]

Nieobce mi są góry, słowa tego wiersza przypomniały mi o nich, tym bardziej, że mam na koncie ekspresową ucieczkę
podczas szalejącej burzy... pomyslałam dokładnie to, co zawarłeś w puencie. Całość dobrze oddaje sytuację.
Pozdrawiam.

[mars]

Dziękuję wszystkim za pochylenie się nad tekstem ;-)