Jesień

[Sebastian_Budny]

Lekkim pół krokiem zmierzam przez beton,
Pośród łodyg, korzeni, w myślach starcie z metą,
Z nad pięknego bukietu wyrasta schroń galaktyk,
Delikatne wiatry atakują, stan bezstratny,
Smak wspomnień jak szum winylu w latach 90-siątych,
Jak smak dymu w knajpach, głośno szepczących,
Stan euforii i spokoju pośród chłodu ciemnych dębów,
Zerowa muza lamentu, procentowa sentymentu
Początek pięknych momentów pośród ludzi życia,
Zapisany na kasetę, nadal obraca się głowica,
Gwiazdy jak sny tulą się przy poduszce,
Korony późne błyszczą w wodnym lustrze,
Deszcz opada na wszystko, dopełnia charakter,
Płonie wsteczne ognisko, w jesiennym zwierciadle.