Samotność w czasie
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 220
cieszmy się każdym nowym dniem
nie martwmy się że noc go dogania
cieszmy się wszystkimi krajobrazami
przez obie pory barwnie upiększane
cieszmy się swoimi konturami od
wieczora do samego rana kochanie
nasze niech będzie przykładem dla
księżyca i gwiazd i innych rajem
cieszmy sobą wszystkich zagubionych
którym los połamał ich drogowskazy
może nasza radość uraduje zaprowadzi
gdzieś tam gdzie sens swój odnajdą
cieszmy się każdą najmniejszą chwilą
radujmy się nią ze wszystkimi ludźmi
spotkanymi na swojej jedynej drodze
która zaprowadzi nas w nieznane0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 43 odpowiedzi
- 722 wyświetleń
-
- 40 odpowiedzi
- 749 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 842 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 717 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 552 wyświetleń
-
-
Popularne aktualnie
-
- 43 odpowiedzi
- 722 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
@Roma @Roma liczby Cię nie interesują ale ja zauważyłem że jak autor jest lubiany to jest poczytny. Chciałabyś aby twój wiersz przeczytało tak jak średnio moje wiersze 50 osób czy 700? Wiesz jak trzeba być rozpoznawalnym poetą aby w księgarni 700 osób zechciało kupić twoją twórczość? pomyśl o tymZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Konrad Koper · Opublikowano
@Waldemar_Talar_Talar @Marek.zak1 Z uśmiechem !! -
Przez Migrena · Opublikowano
@lena2_ dzięki Lena. Niech moc będzie z Tobą. -
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
Wolę być sobą, a zresztą: ludzie głupi są wykorzystywani, natomiast: mądrzi - atakowani. Łukasz Jasiński -
Przez Migrena · Opublikowano
Ziemia poci się lipca ogniem -- a ja: boso, pijany ciepłem, żrę jeżyny z kolcami, jak leci, krwawiąc usta. Słońce warczy mi w żyłach jak dziki pies zamknięty pod skórą. Idę wśród wysokich traw, wśród motyli -- ostrych jak śliny dnia. Czas nie ma nóg -- leży w trawie, sapie z otwartym pyskiem, jakby chciał gryźć. Stąpam po jego bezkształtnym ciele, a moje stopy parzą go jak sen. Ciało aż dźwięczy -- światłem, jęykiem ziemi. Pełnia wżera się pod skórę, jak tajemnica wypisana cieniem na skórze. Noc ma język. Szorstki, jak język wilka. Liże mnie po karku -- zimna, słona jak krew z gwiazd. Zostawia ślad -- znak plemienny, wypalony oddechem. Kocham to. I wtedy biegnę. Nie po ludzku. Po zwierzęcemu. Na golasa -- jak dziki w lipcowym słońcu, bez wstydu, bez celu, bez pytań. Mam wszystko -- świat i lipiec we krwi, wolny jak wiatr, wolny bez granic. Biegnę, aż ziemia śpiewa pod moimi stopami.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się