Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Bo ja mam sobie dać
głupotę wmówić -
niedoczekanie czyje i moje.
Bo ja siebie nie znam
czy może mam nie wiedzieć
tego co każdy głupi wie
że nie ma jak po swojemu
(co by nie robić)
albo inaczej klapa z tego -
wiedzcie to wy i wy
wrogowie i przyjaciele moi
którzy wiecie lepiej.

Opublikowano
Widzimisię

Co zmyślę prawdą jest, że tak powiem,
słuszne być musi cokolwiek robię;
cokolwiek piszę mam zawsze rację,
inaczej przecież być nie może. Wiem.
Nigdy nikomu nie dam posłuchu,
bo któż mi może rzec coś mądrego;
stąd widzimisię chwalę dlatego,
że boga noszę we własnym brzuchu.
Anachroniczna wiara wszelaka
nie wywrze wpływu na moje życie;
rządzić nie będzie. Wszelako bycie
wolnym człowiekiem to dola żaka.
Każdy jest mądry tylko dla siebie
i głupi każdy jest jednakowo;
co by nie robić to dodatkowo
dobre i złe jest zarazem, bowiem
zgniły nihilizm to słuszna droga.
Po co mi słuchać innych. Mam rację.
Spadajcie wszyscy precz, na akację.
W lustrze osoba najbardziej droga.


Wiem WiJa, że Twój wiersz jest protestem wobec manipulacji (Bo koś tak chce), do jakiej potrafią uciekać się nawet ci, których mieliśmy za przyjaciół.

Zainspirował mnie do przerysowania problematyki, jakiej dotyczy. Daruj, że pozwalam sobie pod Twoim utworem na coś takiego w moim utworze.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jeszcze coś: Nie wszystko, co proste, jest banalne. Czasem właśnie w tym najzwyklejszym placku, w uśmiechu dziecka, w mące na blacie i cieple kuchni - mieści się więcej poezji niż w setkach słów poukładanych na siłę. To nie banał - to codzienność, która wzrusza. A jeśli kogoś nie wzrusza - może to właśnie jego zmysły zasnęły, nie poezja.
    • @Marek.zak1 spróbuję to zmienić ale mając tylko jeden wers to trudne

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • A mi się przypomina szuflada od Tuwima :)   Julian Tuwim - Kwiaty polskie - fragment   Mój dom. Mieszkanie. Pokój. Biurko. A w nim (pamiętasz?) ta szuflada, Do której się przez lata składa Nie używane już portfele, Wygasłe kwity, wizytówki, Resztki żarówki, ćwierć-ołówki... Leży tam spinka, fajka, śrubka, Syndetikonu pusta tubka, Jakaś pincetka czy pipetka, Stara podarta portmonetka. Kostka do gry, koreczek szklany. Bilet na dworcu nie oddany, Szary zamszowy futeralik, Zeschły pędzelek, lak, medalik, Przycisk z jaszczurką bez ogona, Legitymacja przedawniona, Brązowe pióro wypalane Z białym napisem "Zakopane". Korbka od czegoś, klucz do czegoś, Lecz już oboje "do niczegoś" Słowem, wiesz, jaka to szuflada... A gdy jej wnętrze dobrze zbadasz, Znajdziesz tam małe zasuszone Serce twe, w gratach zagubione..."       Pozdrawiam :)
    • @Robert Witold Gorzkowski No tak, bo jedni i drudzy to chrześcijanie. Pozdrawiam
    • @Marek.zak1 Mówię tutaj o Ziemi Ruskiej dla której w XIX wieku ukuto termin Ruś Kijowska Ożeniony z siostrą cesarza bizantyjskiego Anną książę Włodzimierz I w 988 roku przyjął chrzest i uczynił z chrześcijaństwa wschodniego rytu oficjalną religię państwową. Panujący w latach 1019–1054 Jarosław I Mądryumocnił pozycję Kościoła Wschodniegona Rusi Kijowskiej. Stanowił on początkowo metropolię w składzie Patriarchatu Konstantynopola i to właśnie patriarcha ekumeniczny dokonywał konsekracji głowy ruskiej Cerkwi. Metropolita początkowo rezydował w Kijowie, następnie we Włodzimierzu, tymczasowo także w innych miastach. Chodziło mi o „Pomiędzy chrześcijan obrządku katolickiego i wschodniego” może nie do końca trafny skrót myślowy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...