Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Do poety (wersja 1.02)


Rekomendowane odpowiedzi

Posłuchaj mnie poeto
I wstrzymaj swoje słowa
Niech tutaj choć na chwilę
Zamilknie twoja mowa

Poczekaj na to światło
Co prawdą Bożą świeci
A wówczas jasny piorun
Jak grom z twych ust wyleci

Nareszcie słowo będzie
Dla wielu wielkim grzmotem
I pewnie jeszcze echo
Powróci tu z powrotem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

staraj się rozumieć co piszesz
np. -Powróci tu z powrotem- to tak jakby powiedzieć -cofnie się do tyłu-

a rym w wierszu to nie wszystko
(poczytaj o rymach)
rym to wyższa szkoła jazdy

przeczytaj swój tekst na spokojnie jakby nie był napisany przez Ciebie i sam oceń jak brzmi i co ma przekazać czytelnikowi
a może spróbować raczej wierszem białym

proponuję też czytać dużo czytać
nawet instrukcje obsługi
Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to czytelnik powinien się starać zrozumieć co autor miał na myśli )


właśnie rymy to nie wszystko
dla mnie rymy nie są tak ważne jak treść
więc ich nie wyszukuję
lecz piszę takie jakie mi się same na usta pchają.


przeczytałem i doszedłem do wniosku
że mój pierwszy wiersz jest najlepszy
gdyż do mnie najbardziej przemawia
a te dwa powyżej
to niezbyt udane kopie
starające się go naśladować.


piszę wiersze rymowane
bo rymowane bardziej do mnie przemawiają.

Dzięki za komentarz - Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ale może nie wszyscy wiedzą )
więc wyjaśnię.

Wstrzymaj poeto
Ty swoje słowa
Niech twa na chwilę
Zamilknie mowa

Aż światło prawdy
Tobie zaświeci
I z twoich ust ci
Piorun wyleci

Tak że twe słowo
Będzie nam grzmotem
I będzie słychać
Echo tu potem.

Pierwsza zwrotka;
poeto przestań pisać banialuki
się przez chwilę zastanów co piszesz.
))))
Druga zwrotka;
poczekaj na prawdziwie jasną i wartościową myśl
a gdy przyjdzie przelej ją na papier
wówczas twe słowo też będzie jasne i wartościowe.
Trzecia zwrotka;
twe słowa dla wielu z nas
będą miały wielką wartość
i wielu poetów natchną
gdyż w ich twórczości
będzie można znaleźć oddźwięk twych słów.

Dziękuję za uwagę )
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukaszu, dzięki za wizytę i za uznanie. Serdeczne pozdrowienia. 
    • @Kamil Olszówka    A czy nie jest tak, że Twoja twórczość zasługuje na pochwały? Zwyczajnie i po prostu?     Pozdrawiam Cię serdecznie. 
    • Żeby żyć szczęśliwie wystarczy być Tu i teraz W zdrowiu i w chorobie W śmierci i w życiu   Być - nie egzystować   Bo największą sztuką na scenie życia Jest taniec w deszczu Radość w codzienności I pokora w przemijaniu   Tylko tyle i aż tyle Niewiele jak na człowieka Wiele jak na człowieka
    • @Leszczym dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Kiedyś z portfelem pełnym, Wypchanym po brzegi banknotami, Wyłącznie o nominałach trzycyfrowych, Tak rozkosznie szeleszczącymi,   Na wielkiego miasta rozległy rynek, Wyjdę dumnie z podniesionym czołem, O każdy możliwy sklep zahaczę, Żadnemu napotkanemu nie przepuszczę…   I cały dzień wciąż bez opamiętania, Na prawo i lewo gotówką będę szastał, Spełnię wszelkie swoje najskrytsze marzenia, Przed najśmielszymi wydatkami się nie zawaham…   Wszystkie napotkane po drodze księgarnie, Z nowości wydawniczych bezzwłocznie ogołocę, Moją prywatną wcale nie małą biblioteczkę, O dwie trzecie w jeden dzień powiększę,   Wszelakich możliwych książek historycznych, Nakupię sobie ze trzy tuziny, Tyleż samo barwnych powieści, Pisarzy światowej sławy i tych mniej znanych,   W salonach prasowych wszystkie popularnonaukowe czasopisma, Wykupię natychmiast bez wahania, Całe ich sterty poupycham w segregatorach, By dostarczyły mi rozrywki na długie lata,   Do pierwszej napotkanej po drodze cukierni, Skieruję także ochoczo swe kroki, By niebawem i brzuszek napełnić, Najwyszukańszymi smakołykami,   Wszelkich strategicznych gier komputerowych, Nakupię sobie pełne reklamówki, Układając w domu jedne obok drugich, Zapełnię nimi wszystkie swoje półki,   Płyt z gatunku patriotycznego rocka, Kupię na dzień dobry chyba z dwadzieścia, Nie zapomnę o licznych na promocji filmach, Wybitnych reżyserów z całego świata…   I do największego w mieście sklepu z dewocjonaliami, Wejdę z pochyloną głową na znak pokory, Bogato ilustrowanych żywotów Świętych, Wykupię chyba wszystkie możliwe tomy,   Dzieła wielkiego papieża Polaka, Zakupię wszystkie w złoconych oprawach, A każde wcześniej tuląc do serca, Zapełnię nimi cały w pokoju regał…   Srebrne krążki z audiobookami, Jedne po drugich delikatnie włożę w czytnik, By dotykając mej wyobraźni, Przeniosły mnie w światy wykreowane piórem powieściopisarzy,   Na graniu w zawiłe strategie historyczne, Spędzać wciąż będę wieczory kolejne, Wytrwale zaliczając kolejne misje, Dopóki o północy nie zmorzy mnie sen,   Aż wreszcie wszystkimi tymi wrażeniami znużony, Utulę nocą głowę do poduszki, Odpływając nieśpiesznie w barwne swe sny, Śniąc o całodniowych zakupach kolejnych…   Lecz  jeszcze nie dziś... jeszcze nie dziś...   Na razie pozostaje mi tylko pomarzyć...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...