Zgłoś

@Alicja_Wysocka Matczyne masz podejście do słów :-) Nic w tym dziwnego, współgra to z Wenus. 

@Alicja_Wysocka to najważniejsze :) a skoro i ja się do tego choć troszkę przyczyniłam... no to jest mi najmilej. Samych dobrych chwil :)

@lena2_Napisałaś  "Cieszmy się chwilą, jak prezentem" – proste, niepretensjonalne, ale prawdziwe. Chwila jest prezentem, jeśli potrafimy ją tak zobaczyć. Ten wiersz ma w sobie lekkość ale nie ucieka przed prawdą o końcu drogi.  Mówi: "nie teraz, najpierw poczujmy słońce". To mądrość życiowa, która  nie gubi entuzjazmu. Piękny!   

@Gosława Napisałaś przejmujący obraz pożegnania – intymny, zmysłowy i pełen konkretów, które czynią go autentycznym. Najbardziej porusza mnie fizyczność żałoby – słona łza jak "spracowane ciało taty". To nie abstrakcyjny smutek, ale coś, co smakuje, co można dotknąć. Łączysz stratę z najprostszą, najczulszą pamięcią: ojciec podnoszący córkę nad głowę. Ten kontrast między ciężarem trumny a lekkością dziecka uniesionego w górę jest rozdzierający. Ciekawie podzieliłaś wiersz - na część , w której widać ceremonię z zewnątrz i część "Anny" - gdy jakby wchodzi się w jej ciało, w jej krok, łzy. Niezwykle wzruszający i piękny.

@Berenika97 Dziękuję za  recenzję i ocenę. Jest to jeden z najlepszych warsztatowo moich wierszy. Nie będzie to zaskoczeniem kiedy przyznam się, że najbardziej w swoich wierszach lubię ich ostatnie strofy