Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

żywe kwiaty dla zmarłych
jak zwodzone podniesione mosty
spieszą na spotkanie
nie oczekując nikogo

targują każdy wycyzelowany rys
w wysrebrzonych precjozach słońca
grają w skojarzenia od wczoraj do jutra
z rozdwojeniem czasu i przestrzeni
dziania się dźwiękoszczelnych ścian
na ranne słowa zorzy pieśni nad pieśniami

opium jest święte jasne jak piorun
w zamknięciu siebie własnym dźwiękiem
przepołowionym nieomylnym smutkiem
gdy chwile dogasają w opuszczeniu
zacierając abstrakcyjną akwarelę duszy
monochromatyczną fotografią w sepii

drzewa stygnące na przestrzał gwiaździstego nieba
i ścieżki pamiętające zapach deszczu na kamieniu
onyksowe mosty nad wezbraną rzeką by nigdy
nie wejść do tej samej wody ale iść nie dać się pominąć
i czuwać by nas nic nie ominęło w śnie ogniem podszytym
gdy chodzić będziemy za sobą ze świecą
wśród żywych kwiatów dla zmarłych









Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Janku , kiedyś ktoś mądry (dosłownie) pisał mi , choćby jeden czytelnik odniósł się ze zrozumieniem -pisz bo ,warto!
A ja nie wierzyłam , po czasie się przekonałam , ze warto!
Pisz!
Warto!
Pozdrawiam serdecznie !

Hania
Opublikowano

Niektórzy tutaj zachowują się jak gimnazjaliści na portalach społecznościowych.Jest to bardzo smutne, gdyż myślałem, że jest to portal dla ludzi dojrzałych, a nie zakompleksionych szaraków z mentalnością trzynastolatka

Opublikowano

takie mam wrażenie jakbym tam był i wszystko było o wiele prostsze, nie było zwodzonych mostów i tych wszystkich metafor, może cmentarze które odwiedzam są inne, może panuje tam inna atmosfera, ale tutaj w tym wierszu jest coś nadmiernie udziwnione
takie moje marudzenie po przeczytaniu wiersza

pozdr

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czy ten wiersz, to podpucha?   Bo jest jak pewien rodzaj filmów, np. The Room, Plan 9 z kosmosu - tak zły, że aż dobry.   Jedyne, co w tym poetyckim upcyklingu przyciąga uwagę, to wątek z toastami, w którym pokazujesz aspekt dionizyjski, bachiczny miłości, przypominającej tańczącą wariatkę z wiersza A. Osieckiej.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Dobrze jest przeczytać uważnie wiersz, zanim się go wrzuci.     Jakie licho Cię tu poniosło?
    • Obrazek jak z pachnącej papeterii. Kiedyś takie były, chińskie. Ale nawet na najpiękniejszej papeterii w serduszka, kwiatki czy aniołki trzeba napisać jakąś treść. W tym wierszu jej zasadniczo brakuje.   naprzeciw, nie na przeciw
    • @Naram-sin Wreszczie mamy kogoś na tym portalu (tajemniczy "Ukochany Boga Księżyca Sina" - "Beloved of the Moon God Sin"), który recenzuje, krytykuje, doradza, itp., czyli Naram-sin. Przypominasz mi kogoś z przeszłości na tym portalu, oczywiście pod innym przydomkiem. Wspominałem niegdyś, że byłoby klawo, gdyby ten portal miał "fachowca" do rzeczowego oceniania twórczości, zwłaszcza wierszy, innych piszących i obserwując Twoją działalność na portalu poezja.org, według mnie jesteś tą osobą.  Pozdrawiam serdecznie!   *********************************
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Naram-sin Dzięki, serio! Szczerze mówiąc nie spodziewałem się tak konkretnej riposty do tych strof. Pozdrawiam!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      warownego?   Trudno być sobą, gdy otaczają nas same wykreowane sztucznie wizerunki, a nie ludzie. Wystarczy popatrzeć na influencerów, których rzeczywistość niejednokrotnie bierze się za prawdziwą. Podmiotce lirycznej doradziłbym, żeby zapomniała o istnieniu tego świata. Gdyby wszyscy przestali się nim interesować, znikłby, bo przecież jego racją bytu jest fejm.     No właśnie.   Dwie ostatnie linijki określają potrzebę uwolnienia się z okowów nadmiernych wymagań, presji otoczenia na bycie miss perfect. Warowny zamek to świat fałszywego blichtru, np. w social mediach.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...