Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Haiku, jak zapewne wiesz, to opis chwili, przeżycia
i komentarz do tego na koniec. Nie musi być to
opis dosłowny, choć nie metaforyczny. Nie musi
być widzialny. Przedstawiłem uczucie na tyle powszechne,
jak mało wyczuwalne; o siłach o przeciwnych zwrotach
i ich wypadkowych, konkluzjach. To jak myślenie
o tym, skąd biorą się myśli, to jak obserwowanie
zjawiska obserwacji, z czym haiku ma wiele wspólnego.

Pozdrawiam

MAJ

Opublikowano

Wydaje mi się , że Piotr bardzo łaskawie potraktował ten utwór. Ja powiem tak pisałem podobne rzeczy, też myslałem. że to haiku. Ale kiedy zajrzalem na tę stronę straciłem orientację. Obserwowałem piszących, w końcu zdecydowałem się wysłać to co pisalem do paru osób--paradoks odpisała jedna.Przytoczę może mały fragment:
...to co czytam Dojosan nie wydaje mi się by bylo haiku, w zeuropeizowanej formie nazwał bym to raczej haiku_imege(haiku-obraz).Nie uważam się za znawcę i wydaje mi się , że nie mnie powinieneś pytać. Są ludzie bardziej zaawansowanie w poznawania struktur i technik haiku. Jesli mam mówić o tradycyjnym haiku to upierał bym sie przy 17sylabowaj formie i układzie 5-7-5. Są zwolennicy by tylko utrzymywać liczbę 17 sylab. Jeśli jednak odnosimy się do tradycji to wymaga ona poszanowania.Haiku tradycyjne ma dwa zasadnicze elementy "satori"-ja to nazywam chwilą olśnienia-własnie tym dlaczego piszemy własnie takie a nie inne haiku, jest to naszym wewnętrznym komentarzem dla piękna natury( i wtym elemencie moje poglądy są różne od poglądów Bleblin).Na pewno jest to nierymowana forma poezji--więc niektóre Twoje "haiku" nimi nie są już tylko z tego powodu.Tradycja nakazuje również umieszczać w haiku tzw "kigo" czyli słowo , zwrot klucz, pozwalajacy wskazać opisywana porę roku czy dnia chociażby dla przykladu:
lecą bociany, kwitnące śliwy - wiadomo wiosna, oszroniony krzew-zima itd, itd.........(j.m)
Na koniec dostałem kilka adresów, gdzie można poczytać i o technikach pisania i o samym haiku---na tym forum jest ich bardzo dużo wystarczy poszukać.

Opublikowano

Nie z samego haiku teorii mawia się o symbolach stałych.
Dobro, zło, ciepło, zimno, czerń, biel, cień, blask. Symbole.
Analiza sił natury, sił fizyki i metafizyki wskazuje miliardy
kierunków, których wypadkową jest jak na razie człowiek.
Nie będę się spierał, że jest to haiku programowe, ale ma
z nim więcej wspólnego niż wiele haiku haiku.

Opublikowano

Nie denerwujcie się na dyletanta, ale wypowiem jeszcze jedno zdanie. Jeśli zasada 5-7-5 jest czys obowiązującym w standardzie japońskim, to według mnie nie znaczy, że musi być on zachowany w językach eurpejskich. W krajach dalekiego wschodu jedną sylabą można ( o ile mi wiadomo) wyrazić znacznie więcej niż w językach indoeuropejskich, a tym samym w krótkim wersie zawrzeć dosyć bogatą treść. Wam, którzy uprawiają ten gatunek jest znacznie trudniej (podziw i oklaski) wyrazić coś kompletnego i zrozumiałego. Może trochę namotałem, więc przepraszam.

Opublikowano

Leszku nic nie namotałeś--masz rację, są jezyki w których pisze sie lepiej i w których pisanie haiku uważa się za cud. Jak napisał Piotr drogi wiodące do celu są różne--wyboru dokonuje piszący. Potem wielkich nikt ganić nie będzie (mały żarcik ) .Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...