Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

c.d.


Rekomendowane odpowiedzi

idę heroicznie
wśród drzew zastygłych
w prozaicznej codzienności

nie zważam na bolesne
muskanie witek
ani na wiatry spychające
w przepaść stagnacji

nie zatrzymuję się
mimo strachu
nie słucham
ludzkich niepewności

tylko wędruję przed siebie
z myślami wołającymi stale:
„Carpe diem…, Carpe diem…Carpe…“

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzisiaj wreszcie znalazłam czas, by sprawdzić dokładnie ten wiersz i niestety muszę poinformować, iż został on całkowicie zmieniony, ponieważ poprzednia wersja posiadała dużo mankamentów i niedociągnięć. Za co przepraszam... :)...

Myślę, że utwór prezentuje się teraz dużo lepiej... chociaż nigdy nie wiadomo... :)

Pozdrawiam wszystkich

Martencja M

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...