Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Płonę ze szczęścia


Rekomendowane odpowiedzi

Chyba wiatry przeznaczenia
Przywiały nas do siebie
I roznieciły zarzewie ognia
Który nieświadomie
Nosiliśmy w sobie od dnia poczęcia

Buchnął płomień
I wielkim żarem spowija
Twoje i moje życie

Radośnie i z pełnym oddaniem
W całkowitym zatraceniu
Nie licząc strat ani zysków
Nie oglądając się na wczoraj
Nie wypatrując lepszego jutra
Bo całe dobro świata
Dzieje się teraz
TRWAM W EKSTATYCZNYM UNIESIENIU
Płonąc ze szczęścia
Że spalam się dla ciebie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...