Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Dziewczynki z Asfaltu

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Berenika97   dziękuję za głęboką analizę i świetny komentarz.   smutne w tym wierszu jest wszystko.   ale piszesz wiersz o handlarzach kobiet, o sutenerach czyli  alfonsach.   to obrzydliwcy których sam Bóg boi  się pewno nazwać ich ludźmi.   ale jest jeszcze inna brutalna prawda.   gdyby ich nie było to te, za przeproszeniem kurwy, same by się pozabijały.   są wśród nas ludzie tak okrutni i zdegenerowani, że nawet tym którzy ich łapali, najtwardszym z twardych, szkliły się oczy z bezsilności i wstydu, że te okrutne bestie to także są ludzie.     dzięki Nika wielkie.    
    • Berenika97
      trzy sowy

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Natuskaa Ten wiersz to hipnotyczna opowieść o sowach jako strażniczkach nocy i podświadomości – tych, które zrywają maski i zmuszają do konfrontacji z prawdziwą twarzą. Piękna jest końcowa akceptacja - nie ma ostatecznych odpowiedzi, są tylko "niezadane pytania", "radość nagła", "lekkość piórko" – i blady księżyc, który patrzy "zwyczajowo", bo ta nocna gra toczy się od zawsze. Świetne.
    • Berenika97
       Dom bez snów …

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @KOBIETA Ten wiersz to pełna melancholii wizyta w miejscu nawiedzonym przez przeszłość – domu, który stał się wehikułem pamięci i straty. Zanurzasz się w czas miniony a dom to medium. Pamięć jest formą nieśmiertelności, nawet jeśli bolesnej. Pięknie to napisałaś!   
    • Berenika97
      Instrukcja pisania po nic

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc Napisałeś niezłą kpinę z desperackiego szukania "oryginalnego głosu" – jakby już wszystko zostało powiedziane i pozostają tylko najbardziej trywialne punkty widzenia.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Podoba mi się ten wers, dodam jeszcze, że każdy czlowiek - więc my wszyscy- też historię tworzymy. 
    • Migrena
      Armia niedoszłych poetów

      Przez Migrena · Opublikowano

      @[email protected]   dziękuję Grzegorzu.   ja po Twoim przeczytaniu mojego wiersz też czuję się znakomicie :)      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...