łajka

[Tadeusz Łysiak]

przebił się przez świat jednym szarpnięciem
zamknięty w szczelnym kokonie
wyfrunął w pustkę zostawiając za sobą lament
włączanych telewizorów

pierwszy żyjący podróżnik pozaświata
doświadczalna małpa przykuta do sterów
(szybkie ruchy pędzla by to uchwycić)
czyli mówiąc inaczej: poetycka Łajka
i och panie i panowie

mamy widowisko

szum poklasku spływa mu z uszu
przez chwilę próbuje się z niego otrząsnąć
ale coś gna go dalej z tej pustki w pustkę
z ciemności niezbadanej w jeszcze większą ciemność

*

mówili że gdy umarł
ludzie płakali jeszcze i czarno-białe zdjęcia
wieszali smutni na szybach

podobno nawet dzieci
szeptały rodzicom swoje własne sny

tego już nie wiem
nie pamiętam

choć ciągle mówią że oczy

oczy to ja mam takie jak on

(2012)